That one thing I needed (Voltooid)

Vies Werk

P. O. V. Abigail

Ik loop naar binnen en ga naar de balie. Het hotel is echt vol, overal zitten wel mannen met vrouwen op hun schoot of staan er 3 vrouwen rond 1 of 2 mannen. Niet alle vrouwen hier zijn wolven, maar de mannen wel. Vreemd.

Ik loop naar de balie om mij aan te melden. Er staat daar een vrouw.

'Goede avond, hoe kan ik u helpen? Hebt u een afspraak of moet u nog een afspraak maken?'

'Ik kom hier gewoon voor een nacht, gewoon slapen. Niets anders.' De vrouw kijkt me vreemd aan, dan snuift ze in de lucht.

'Rouge dus, zoals je kan zien wordt er meer gedaan hier. En ik weet niet of we nog een kamer overhebben om 'gewoon te slapen.''

'Het is echt dringend, anders moet ik op straat slapen.'

Ze zucht, 'Ik zal even kijken.' Dan tikt ze iets in op haar computer en kijk ik weer rond. Wat is het hier toch vies, doen ze het allemaal voor de plezier of worden ze gedwongen?

'Je hebt geluk, er is nog een kamer over op de 2de verdiep. De prijs per nacht bedraagt 80. Wanneer ga je dat betalen?'

Ik voel paniek, ik heb helemaal geen geld en al zeker geen 80. 'Euh, ik heb het geld niet.'

'Ben je serieus, dan is er geen kamer voor jou!'

'Maar ik moet, anders slaap ik op straat. Wacht tot als ik werk vind en dan ga ik het betalen. Ik zweer het!'

'Nee, zo zijn de regels niet. Ik kan je een kamer geven op voorwaarde dat je hier moet werken. Je wordt goed betaald hoor.'

Dit meent ze niet, dit is gewoon chantage! 'Hoeveel verdien ik en wat moet ik doen, als ik zou willen werken?'

Ze begint te lachen. 'Je krijgt 100 per klant, je weet vast wel dat dit werk illegaal is, dus je moet oppassen. Het enige wat je moet doen is luisteren naar wat de klanten zeggen. Dat is toch niet moeilijk?'

'Dus ik moet doen wat zij van mij vragen, wat als zij rare dingen vragen? Wat moet ik dan doen?'

'Tja, dat is je werk. En ga je akkoord?'

Ik twijfel. 'Kan ik er een nachtje over slapen?'

Ze begint te lachen. 'Geen spraken! Ik wil nu het antwoord.'

'Oke goed, alleen voor mijn slaapplek.'

'Dan is je kamer op de 4de verdiep. Onze werknemers hebben speciale kamers.' Ze schenkt me een knipoog. Ik moest dat echt niet weten.

Ze komt van achter haar balie en gaat met me mee naar mijn kamer. Ze doet de deur open en geeft de sleutel aan mij.

'Dit is vanaf nu je kamer, je hoeft niks te betalen. Je betaald ons met je werk.'

Dan loopt ze weg. Ik kijk de kamer rond, het is mooi ingericht alleen de spullen die er staan, spreken me niet echt aan. Handboeien, zwepen, zwarte armbanden... voor wat hebben mensen dat nu weer nodig? Ik doe de deur dicht en leg mijn spullen op de grond. Dan ga ik even liggen op het bed. Ga ik serieus dit werk verrichten? Waarom doe ik dit eigenlijk? Wil ik bewijzen dat mijn mate het fout had?

Mijn mate, normaal zou ik serieuze pijn moeten krijgen. Wat ben ik soms toch blij dat mijn wolf zwaar verzwakt is. Wil ik daarom dit werk doen? Wil ik mensen horen zeggen dat ik mooi ben? Is dat het, wil ik het echt?

Ik zicht weer, ik weet waarom ik dit werk wil doen. Ik sta op en pak mijn tas. Ik moet mijn kleren in mijn kast stoppen. Ik trek de kast open. Er zitten al kleren in, ik bekijk de 'kleren', eerder lingeriesetjes. Ze vallen mee, ik had erger verwacht. Ik leg de setjes neer en set dan mijn kleren in de kast. Dan ga ik naar de douche. Ik trek de la's open. Er zitten een paar speeltjes in, ik doe de la's snel dicht en ga terug naar mijn kamer. Ik kijk op de klok, 23.00. Ik besluit om te gaan slapen. Morgen zie ik wel wat er gebeurt.

Bewerkt