That one thing I needed (Voltooid)

Hoezo?

P. O. V. Abigail

Met knikkende knieën, volg ik de vrouw. Ik ben zo nerveus. Bij de lift stopt ze.

'Je moet naar de 7de verdiep gaan. Zijn kamernummer is 455. Eerst aankloppen en dan pas naar binnen gaan. Wat er ook gebeurt hem niet aankijken. Begrepen?'

'Ja, bedankt.' Zij knikt en ik stap de lift in. Ik ben zo bang.

In de lift is er een irritant geluidje dat ervoor zorgt dat ik nog nerveuzer wordt er alleen voor dat ik nog nerveuzer word. Al snel zit ik op de 7de verdiep. Ik ga op zoek naar de kamer nummer. 435, 437, 438,... Ah hier is het 455.

Ik sta voor de deur en ik ruik weer die heerlijke geur. Waar komt die geur toch vandaan? Ik klop op de deur en wacht even. Moet ik de deur zelf opendoen of moet ik wachten totdat iemand de deur opendoet? Ik klop nog een keer. Weer niets, misschien moet ik gewoon naar binnen gaan.

Ik ga naar binnen en die heerlijke geur wordt sterker. Er is hier niemand. Waar is hij? Ik hoor iets in de douche, hij is misschien aan het douchen. Wat moet ik nu doen? Ik besluit om even rond te kijken. Zijn kamer is groter dan die van mij. Hij heeft een grote raam in het midden, je hebt een mooi uitzicht over de stad. Ik kijk nog even rond en dan zie ik zijn T-shirt op zijn bed.

Ik ga ernaar en ruik eraan. Deze geur is echt heerlijk. Hoe kan dat? Dan hoor ik de douche stoppen. Ik leg zijn T-shirt neer en ga goed staan met mijn hoofd gebogen, bij het bed. Even later gaat de badkamerdeur open. De geur wordt heel sterk. Ik kijk toch op en ik zie daar het mooiste man die ik ooit heb gezien.

Zwart haar en bruine ogen, een lichte baardje, six-pack en een mooie kleurtje. Nog even en ik val flauw. Ik bijt op mijn lip, dan wordt ik tegen het bed aan geduwd. Hij komt boven mij hangen en ik voel zijn gezicht in mijn nek. Hij ruikt eraan en dan gromt hij mate. Heb ik nog een mate? Dat kan toch niet? Hij begint mijn nek te kussen en ik voel overal tintelingen.

Dan komt hij omhoog, tot aan mijn lippen. Hij kijkt me aan en begint me te zoenen. Ik doe gewillig mee. Dan gaat hij terug naar mijn nek, ik voel zijn tanden. Hij kust het even en dan bijt hij me. Eerst doet het een beetje pijn maar dan wordt het beter. Eindelijk iemand die me accepteert. Hij likt het nog even en staat dan op. Ik sta ook maar op, hij knuffelt me.

'Eindelijk, heb ik je gevonden. Ik heb zolang naar je gezocht. Ik laat je nooit meer gaan.'

Ik glimlach. 'Ik ga nooit weg, ik blijf bij je.'

Hij trekt zich terug en glimlacht. Hij geeft me nog een kus. 'Ga je spullen pakken, ik kom zo naar je.'

Ik knik, voor ik de deur uitga, houdt hij me nog een keer vast en geeft me een kus op mijn hoofd. Ik lach naar hem. Wat is hij lief! Ik loop snel naar mijn kamer, hoe sneller ik bij mijn mate ben, hoe beter. Ik ga naar mijn kamer en ik zie Emma daar al wachten. Ze kijkt me angstig aan, maar dan kijkt ze me verbaasd aan als ze de glimlach op mijn gezicht ziet.

'Wat is er gebeurt. En waarom glimlach je zo?'

'We zijn mates!' Emma staat op en knuffelt mij.

'Dat meen je niet! Je had toch al een mate?'

'Ja, ik snap het ook niet, misschien een second chance mate. Hij zij dat ik mijn spullen moest opruimen, dus dat ga ik nu doen.'

'Ja, kom ik ga je helpen.'

Emma haalt mijn kleren uit de kast en ik verander van kledij, het jurkje gooi ik weg en pak terug mijn broek en trui. Die doe ik aan en haal de make up van mijn gezicht. Dan kam ik mijn haar nog een keer en zet die in een staart. Als ik terug mijn kamer binnen ga, is Emma al klaar.

Dan wordt de deur opengedaan en staat mijn mate daar. Ik weet zijn naam nog altijd niet. Emma buigt haar hoofd en gaat dan weg. Hij sluit de deur en komt naar mij toe.

'Je bent echt mooi. Die kleren staan je, alleen vond ik die doorzichtige jurkje toch iets leuker.'

Ik begin te blozen. 'Tja, zo ga je me vaak zien. Tenzij je heel braaf bent, dan krijg je een beloning en ga je nog meer zien dan daar straks.' Ik knipoog naar hem en hij lacht. Wat heeft hij een mooie lach.

Dan vraag ik de vraag die ik in het begin wou vragen. 'Wat is eigenlijk je naam?'

'Mijn naam is Aiden, schoonheid.' Ik begin weeral te blozen door zijn koosnaampje.

'Ik moet je eigenlijk iets zeggen. Ik, ik had al een mate.'

Hij kijkt me raar aan. 'Hoezo? Ik ben je mate.'

'Ja, maar ik had nog een andere die liever met iemand anders wou zijn.'

Hij wordt boos. 'Zo'n persoon verdient jou helemaal niet! Kom, pak je spullen en dan kun je net mij mee naar ons huis.'

Ik glimlach, ons huis. Het klinkt zo mooi. Ik pak mijn tas en die neemt hij over. Dan nemen we de lift naar benden. Iedereen staat daar al te wachten. Aiden neemt mijn hand vast en geeft mij een knipoog. Dan kijkt hij weer naar voor.

'Mensen ik heb mijn mate Abigail gevonden.' Iedereen begint te juichen. Er komt een jongen naar ons toe, hij geeft Aiden een schouderklopje en feliciteert ons.

'Ik ben Gabriel, de beta.' Hij steekt zijn hand uit. Die schud ik aan.

'Abigail'

Hij glimlacht, dan lopen we alle 3 naar de auto. Gabriel gaat rijden en Aiden komt naast mij zitten. Hij trekt me in een knuffel en zo blijven we de hele autorit.

Bewerkt