İnstagram:wattpad_yazarokurd
"Canım amcacığım,nasılsın?" İncelttiğim sesime karşılık Sedat,gözlerini devirdi.
"İşi dalgaya vurmasaydın halimi hatrımı sorduğum için seni tebrik edecektim."
"Gerizekalı."
"Alınıyorum ama." Diyerek sesini yükseltti.
"Ne işin var senin benim yanımda?"
"Evet.Alayı bir kenara bıraktığımıza göre konumuza dönebiliriz." Duraksadı.Kaşlarını çatıp konuşmaya devam etti.
"Mira,seni zeki bilirdim ama yanılmışım."
"Zekamı ölçmek sana mı kaldı?" Dedim sakin tutmaya çalıştığım sesimle.
"Lafımı bölme." Diyerek sert çıkıştı.Kafamı tavana çevirirken derin bir nefes aldım.Dengesiz.
"Seni öldürmek isteyen birinin oğluyla arkadaş olmak ne kadar mantıklı sence?"
"Bunun için mi geldin?" Kafasını sağa çevirerek güldü.
"Hadi anladım senin canının değeri yok.Bizim canımızın da mı değeri yok?Ya o çocuk babasının çevirdiği işlerden haberdar olup da seni yakalatırsa?O zaman ne olacak çok bilmiş?Ya işe polisi karıştırırlarsa?Seninle beraber kaç kişinin başı yanacak haberin var mı?" Masaya diktiğim gözlerimi Sedat'ın gözlerine sabitledim.Yutkundum.
"Bitti mi?'
"Kime,ne anlatıyorum ben ya?" Elini saçlarından geçirdi.
"O çocuk ve arkadaşlarıyla takılmayacaksın.Hatta,hatta okulunu değiştirelim biz.Aynen öyle yapalım." Elini cebine atıp telefonunu çıkardığında lafa karıştım.
"Öyle bir şey olmayacak.Okulumu değiştirmeyeceğim.Arkadaşlarımı değiştirmeyeceğim."
"Sormadım zaten.'"Küstahça verdiği cevapla ayağa kalktım.
"Bu benim hayatım.Sen karışamazsın." Telefonunu sesli bir şekilde masaya bırakıp gözlerini dikti.
"Sen kim olduğunu unutuyorsun sanırım.Ben öl dersem ölürsün."
"Beni tanımıyorsun sanırım Sedat." Seslice nefesini verip elleriyle yüzünü sıvazladı.
"İşin ciddiyetinin farkına var artık."
"Sedat,yeter." Deyip adımlarımı kapıya çevirdim.Hakan kapının önündeydi.
"İyi geçmedi sanırım." Elimle gözlerimi ovuşturdum.Başımı iki yana sallayıp şoför koltuğuna ilerledim.Hakan da bana uyarak yolcu koltuğuna oturdu.Sessiz bir yolculuğun ardından Hakanla beraber eve gelip ders çalıştık.
"Hakan,beynimi hissetmiyorum." Şen kahkahası odamda yankılanırken başımı masaya dayadım.
"Tamam tamam.Yalnız güzel ders çalıştık.Ne yalan söyleyeyim bu kadar dayanacağını düşünmemiştim.Ne kadar oldu?" Göz ucuyla saatime bakıp gözlerimi kapatırken cevapladım.
"Üç saat yirmi dakika.Çok fenayım oğlum." Gözlerim yavaşça kapanırken Hakan kolumu dürttü.
"Ağrın var mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahın Ardında
Short Story"Seni bir kez gülerken gördüm.O gün,Siyahın Ardındaki gerçek Mira'yı fark ettim.Onu bulmak için çabaladım."
