Siyahın Ardında

Bölüm 21

Multimedya:Alper Gündoğdu

İnstagram:wattpad_yazarokurd

21.10.2018

Alper*

Kaşlarımı çatarak Mira'nın yanında olanlara baktım.

"Bu kız sadece arkadaşın,değil mi?"Babamın sert sesini duymamla bakışlarımı babama çevirdim.

"Sınıf arkadaşım baba."

"Hayır.O senin arkadaşın değil."

"Neden?"

"Ondan uzak dur."

"Nedenini söyle." Hafifçe üzerime eğildi.

"Sandığın ya da düşündüğün gibi iyi biri değil o."

"Ne biliyorsun hakkında?"

"Birçok şeyi biliyorum.Bildiğim şeylerden biri de senin artık o kızın etrafında dolanmayacağın."

"Baba,bana bir ne-"

"Alper.Kararım kesin." Dişlerini sıkarak söylediği şeyle durdum.Derin bir nefes aldım.Bu konuyu daha sonra da konuşabilirdik.Şimdi üstüne gitmemeliydim.

"Ne oluyor?" Diye fısıldadı Yiğit.Babama baktım.Doğa ve Yiğit'in babasıyla konuşuyordu.

"Daha sonra anlatırım."

***

"Babam Mira'yla görüşmememi istedi.Neden?"Doğa'nın sorduğu soru,dün geceden beri aklımı kurcalayan bir soruydu.Neden?

"Bilmiyorum,anlamadım."

"Uzak duracak mıyız?"

"Onu hiç bilmiyorum." Yavaş adımlarla sınıfa çıktığımızda gözlerim önce Mira'nın sırasını buldu.Yoktu.Genelde bizden önce gelirdi.Bugün gelmeyecek miydi acaba?

"Ortada uzak durulacak bir Mira yok gibi."

"Yok." Diye tekrar ettim Yiğit'i.Sınıftaki kısa günaydınlaşma faslından sonra yerlerimize oturduk.

Üçüncü derse girme zili çaldığında çoğu kişi yerine oturmuştu.Hızlıca kapı açıldı.İçeri öğretmenin girmesini beklerken Mira'nın gelmesi şaşırtmıştı.

Başı dikti ama bizim tarafa bakmıyordu.Ellerini cebine sokmuştu.Saçları çoğu zaman olduğu gibi at kuyruğuydu.Yeşil gözleri donuktu.Gözlerinden ne hissettiğini anlamanız mümkün değildi.Gözlerimi üzerinden çekmezken kısa bir anlığına göz göze geldik.Bana uzun  gelen ama büyük ihtimalle birkaç saniye süren bir olaydı.Baktığı yönde Burak vardı.Yavaş adımlarla Burak'ın yanına gitti.Burak'ın yanında oturan çocukla bir şeyler konuştuktan sonra çocuk,Mira'nın yerine-yanıma-geldi.Kaşlarımı çatarak olanları izledim.Neden yanımıza gelmemişti?

***

"Mira."

"Doğa." Ses tonu her zaman soğuktu ama sanki bu sefer daha fazla.

 "Nasılsın?"

"İyi." Diyerek başını pencere tarafına çevirdi.

"Neden yerine oturmadın?" Başını çevirdiğinde göz göze geldik.

"Öyle olması gerekti." Cümleyi gözümün içine bakarak söylemiş ardından göz temasımızı kesmişti.

"Nasıl yani?"

"Böyle olması gerektiğini hepimiz biliyoruz,değil mi?" Doğa kısa bir süre sustu.

"Peki neden?"

"Eğer nedenini bilseydiniz şu an yanımda olmazdınız." Biraz daha durdu.Ardından yavaş adımlarla sınıftan çıktı.

"Ne oluyor ya?" Diye mırıldandı Doğa.

"Anlamadım ama bizim bilmediğimizi o biliyor gibi."

"Biliyor."

Dersin ortasına kadar gelmedi Mira.İşlediğimiz konu bitince test çözmeye başlamıştık ki kapı açıldı.

"Kapıyı çaldın mı sen?" Bir şey demeden yerine doğru yürüyordu ki öğretmen sorularını sıraladı.

 "Neredeydin ve nereye?"Surat ifadesinden bıkmış olduğunu anladığım Mira,omzunun üstünden öğretmene baktı.

"Müdürün yanındaydım ve yerime geçiyorum.Oldu mu?"

"Bunu müdür beye soracağım."

"Sorun." Diyerek yerine-Burak'ın yanına-oturdu.Aklımdaki soru kendini hatırlatırken inatla test çözmeye çalıştım.

***

Teneffüste Mira hızla dışarı çıktı.

"Mira!" Ona seslenen Burak da peşinden.Huzursuzlukla nefesimi verdim.

"Peşinden gitsene."

"Ne?"

"Gitsene oğlum."

"Niye?" Kolumdan tutarak ayağa kaldırdı beni.Ardından sırtımdan hafifçe itti.

"Git."

"Tamam." Diyerek ayaklarımı harekete geçirdim.Hızla merdivenlerden indim.Sağıma soluma bakındım fakat ortalıkta kimseyi göremediğimde bahçeye doğru yürüdüm.Kantinin yan tarafındaki Mira'yı görünce oraya doğru ilerledim.İlerledikçe yanındaki Burak'ı gördüm.Fark etmeden yumruklarımı sıktığımda kantinin kenarında,onlara çok yakındım.Sırtımı duvara verdim.Onları dinlemeli miydim?Tamam bu iyi bir davranış değildi ama neler olduğunu öğrenmek istiyordum.

"Bak düşün bir ya."

"Burak,bencil miyim lan ben?Onu düşündün mü hiç?"

"Sen onu cidden düşündün mü Mira?"

"Ne demek istiyorsun?"

"Onun babası seni ararken,nasıl oğluyla sevgili olabilirsin?"

"Sevgili olacağımı kim sö-"

"Sen buna izin verdikçe o umutlanacak.Ama sonra daha çok üzülecek."

"Bunun iyi bir fikir olduğunu düşünmüyorum."

"Bence bir düşün." Konuşmalarının sonlanacağını düşünerek ilerideki kantin masalarından birine oturdum hızla.Çok olmadı ki Mira ardından da Burak ayrıldı.

Konuştuklarını düşündüm.Kimdi bu sevgili olma ihtimalinin olduğu çocuk?Ben miydim?Ya da öyle olmasını mı istiyordum?Peki Mira'yı arayan bir baba.Bu baba benim babam olabilir miydi?Çalan zille oturduğum yerden kalkıp sınıfa çıktım.

Sınıfa girdiğimde Mira başını defterine eğmiş bir şeyler karalıyordu.Geldiğimi hissetmiş gibi başını kaldırdı.Göz göze geldik.Yutkunduğunu görür gibi oldum.Gözlerini benden çektiğinde adımlarımı hızlandırdım.

"Ne oldu?"

"Kantine gittim."

"Geri zekalı mısın lan sen?Ben seni Mira'nın peşinden gönderdim." Gözlerimi Mira'dan çekemezken konuşmaya devam ettim.

"Gözden kayboldu.Ben de kantine gittim." Burakla konuşmaya başladığında önüme döndüm.Bu,tanımlandıramadığım bir histi.Dersin başlamasıyla derin bir nefes aldım.

***

İçeri,Mira ve kolu onun omzunda olan Burak girdiğinde gözlerimi kırpıştırdım.Gözlerim Mira'nın donuk gözlerine değdiğinde  yutkundu.Gözlerini kapatarak başka bir yöne baktı.

Canımın daha önce bu kadar acıdığını hatırlamıyorum.