Bölümde duyguları iyi yansıtabildiğimi sanmıyorum ama artık bu çalışmam final olsun istiyorum.Finale 2-3 bölüm kaldı.
İnstagram:wattpad_yazarokurd
20.02.2010
Bugün 7 Şubat,Perşembe.
Her yıl,aynı korkuyu yaşadığım gün.
Evdeki sessizlik canımı sıkarken düşüncelerimi bir kenara ittim.Hakan,annesinin yanına gitmişti.Babamın ise nerede olduğuyla ilgili bir fikrim yoktu.Odadaki sessizliği çalan telefonum bozdu.
"Alper?"
"Mira,okula gelmedin?" Yutkundum.
"Evet,canım istemedi."
"Seninle konuşmak istiyorum,buluşsak olur mu?"
"Bugün buluşmasak iyi olur aslında."
"Sen evde misin?"
"Evet."
"Tamam,geleceğim." Telefon suratıma kapandı.İçten içe gelmemesini istiyordum.Aklımdakilerin gerçek olmasını istemiyordum.
Kapı çaldı.Alper değildi,bu kadar çabuk gelemezdi.Yavaş adımlarla kapıya ulaştım.
Gelen Sedat'tı.
"Hayırdır?" Genişçe gülümsedi fakat bu samimiyetten uzak bir gülümsemeydi.
"Beni içeri davet etmeyecek misin?"
"Hayır."
"Güzel." Yanımdaki boşluktan içeri girdiğinde gözlerimi devirmek istedim ama şu an bunu yapamayacak kadar tedirgindim.
"Misafirin gelecek,biliyorum.O yüzden hızlı davranacağım.Direkt konuya geçiyorum." Başımı salladığımda devam etti.
"Depoya getirildiğin ilk gün seni öldürecektim,ta ki baban arayıp beni engelleyene kadar.Baban,baloda da gördüğün adam Selim.Annen de yanındaki kadın." Dudaklarım arasında hafif bir boşluk oluştu,kaşlarım çatıldı.Bu duyduklarım doğru muydu?
Hiçbir şey diyemedim.Yüz ifademi inceledi bir süre.Ardından gözleri doldu.
"Senin için her zaman üzüldüm,Mira.Yaşadıkların hiç kolay şeyler değildi.Ben senin yerinde olsaydım,yaşamaya devam edebilir miydim bilemiyorum.Ama sen,sen çok güçlüsün Mira." Gözündenakmak üzereolan yaşı sildi.
"Neler olacağını biliyorsun,değil mi?" Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı salladım.
"Konuşurken duymuştum."
"Sen bugün öleceksin.Büyük ihtimalle ben de ölümden beter şeyler yaşayacağım,baban tarafından.Ama deponun kurallarını yıkamayız Mira.Oraya giren,sağ çıkamaz.Savaş da öldü."
"Ne?"
"Öleceksin,ölümden beterini yaşayacağım ve Sedat'ın deposu bitecek.Sen,o deponun son kurbanı olacaksın." Silahını belinden çıkardı.Gözleri doluydu.Gözlerim doluydu.
O an aklımda babamın dedikleri döndü.'Yemin ediyorum bu hikayenin sonu iyi değil Sedat.' Sonra Sedat'ın dedikleri geldi aklıma.'Bu depodan kimse sağ çıkamaz.'
Haklılardı.Benim hayatım bir seneryoydu aslında.Sonu başından beri belli olan bir seneryo.
"Özür dilerim."
Vuruldum.Bu ilk defa olan bir şey değildi ama bu sefer ölümü iliklerime kadar hissettim.
Üzüldüm ama ölüyor olduğum için değil,Alper beni böyle göreceği için.
