Siyahın Ardında

Bölüm 22

İnstagram:wattpad_yazarokurd

27.10.2018

Multimedya:Mira Kutlu

Sınıfa çantamı bıraktıktan sonra bir şeyler atıştırmak için kantine indim.Sınıfta çantasını görmüş olduğum Alper,kantin masasının üstüne kollarını koymuş gözlerini kapatmıştı.Senin yüzünden diyen iç sesime hak veremeden edemedim.Kantinden iki tost iki çay aldım.Ondan uzak duracaktım sözde.Sessizce karşısına oturdum.Tostu ve çayı bıraktım önüne.Uyuyor muydu?Sanırım.Uyandırmakla uyandırmamak arasında kalırken ceketinin şapkasını kafasına örttüm yavaşça.Ardından geldiğim gibi sessizce kalktım.

Sınıfa giren Doğa,umutla yüzüme baktı.Kalbime oturan ağırlığın yüzüme yansımaması için kafamı çevirdim.Canı acıyacaktı.Fakat şimdi hiçbir şey olmamış gibi davranırsak ileride canı daha çok yanardı.Yine de dayanamayarak onlara doğru baktım.Kendi aralarında konuşuyorlardı.Alper sınıfa girerken kapıya kaydı gözlerim.Ulan bunlar ne dramatik sahneler?

"Günaydın." Diyerek sınıfa girdi Burak.Başımı salladım sadece.

"Canım sevgilim." Dişlerimi birbirine bastırdım.

"Bağırmasana geri zekalı."  Yerine oturduğunda Alper'in suratına bakmamak için büyük savaş veriyordum.

"Senden vazgeçmeli,değil mi?Ne kadar çabuk öğrenirse o kadar çabuk soğur senden diye düşündüm."

Ya benden soğumasını istemiyorsam? 

Kafamı iki yana sallayarak kendime geldim.Bu zamana kadar mantığıyla hareket eden ben,öyle yapmaya devam edecektim.

***

"Bir ayrıl dibimden lan."  Koridorda yanımda yürüyen Burak'ı ittirdim.

"Neden öyle diyorsun kız arkadaşım?"

"Bir çarparım kız arkadaşı görürsün.Uza."

"Sana da iyilik yaramıyor.Allah Allah ya." Sınıfa girdiğimde test kitabıyla bakışan Alper'i görmeyi beklemiyordum.Alper ve benden başka kimsenin olmadığı sınıfta sessizce yerime oturdum.On dakikaya yakın bir zaman sessizce oturmuştuk ki Alper,sessizliği bozdu.

"Burak'ın kız arkadaşıymışsın." Sesi,değişikti.Üzgün müydü kızgın mıydı anlayamamıştım.Sessiz kaldım.Kısa bir süre Alper'e baktım.Bana bakmıyordu.Sonra yavaş hareketlerle  kafasını çevirdi.Göz göze geldik.

"Hoşlanmıyorum demiştin." O an duvarlarımın yıkıldığını hissettim.Yutkundum.

Duvarları ör Mira,senden uzak durmalı.

"Fikrim değişti." Durdu.Sınıfta sadece dışarıdan gelen sesler duyulurken sustu.

"Yani,hoşlanıyor musun?" Sınıfa birinin girmesini,telefonumun çalmasını umdum.Bu soruyu cevaplamak istemiyordum.

"Bilmiyorum."

"Bilmiyor musun?O zaman neden onunla çıkıyorsun?" Ağır bir şekilde kafamı kaldırarak yüzüne baktım.

"Dün gece uyuyamadın.Bugün derse odaklanamadın.Test çözemiyorsun.Neden?" Böyle bir soru beklemiyor olacak ki kaşlarını çattı.

"Cevabını çok iyi biliyorsun." Bir müddet yüzünü inceledim.

"Benden uzak dur." Şaşırmıştı.Fazlasıyla.Sınıf kapısının açılmasını fırsat bilip dışarı çıktım.

***