BENİ BÖYLE SEV (TAMAMLANDI )

BÖLÜM 1

Merhaba arkadaşlar öncelikle bu kitabımda farkındalık yaratmak istedim. Rabbimin hepimize verdiği farklı imtihanlar var . Bugün sağlığımız yerinde ama yarın ne olacağımız belli değil . Yakın bir arkadaşımı gözlemlediğim şeylerle anlatacağım tabi içinde kendi kurgumla harmanlayıp yazmayı düşünüyorum. Bu dünya hepimizin, ve herkes sevmeyi sevilmeyi hakediyor kimse kimseden üstün değildir . Bir hatam olursa affola şimdiden yorumlarınız ve beğenileriniz için teşekkür ederim .

BAŞLAMA TARİHİNİZİ YAZIN LÜTFEN 😌🙈
*********************
Gözlerimi açtığımda sabahın körü idi. Bugün üniversiteye başlıyorum. Yeni bir hayat bana göre asla değil . İnsanların içinde eksik olmaktan utanıyorum . Tüm gün sınıftan çıkamıyorum.

Yazın ortasında insanlar kısa kollu giyerken ,benim uzun kollu şeyler giyip birde üstüne kolumu kapatması için şal ile örtmem nedir bilir misiniz ?

O sıcak havada insanların deli mi bu dediğini bilemezsiniz . Gündüz vakti dışarı çıkmaya özlem duyan biriyim . Çünkü genellikle şal takabilmek için hava karardığında dışarı çıkıyorum da .

Ama malesef artık gündüzleri de dışarı çıkmak zorundaydım çünkü okul zamanı idi her zamanki gibi . Peki ne yapacaktım ? Yani nasıl saklayacaktım. Utanıyordum hemde çok utanıyordum ama insanlar utanmazdı , herkesin içinde sorup rezil edebilirlerdi.

Güzellik , para ,havalı olmak hepsi boş .

Güzelim ne işe yarıyor hicbir işe yaramıyor. Sağlık olmadıktan sonra dünya boş geliyor . İnsanların yüzüme bakıp beni beğenmesini istemiyorum . Çünkü giderler ,yapamazlar benimle .

Yataktan çıkıp banyoya ilerledim . İşimi halledip saçlarımı taradım. Uzun ve güzeldi ,aslında güzeldim ya makyaja bile ihtiyacım yoktu . Ama tek sorun vardı işte .

Banyodan çıkıp odama girdim . Siyah dar paça pantolon giyip üzerime beyaz uzun kollu gömlek giydim . Saçlarımı tepeden topladım.

Sırt çantamı da yerden alıp aynanın karşısına geçtim . Çekmecemden siyah şalımı alıp çantama attım ve aşağı indim . Annem ve babamın üzülmesini istemezdim . Abim ben lisedeyken farketmişti ama üzmemek için birşey demiyordu .

Kahvaltı çoktan hazırdı . Evimizde görevli olan Zehra abla gene çok güzel şeyler hazırlamıştı . Masaya ilerleyip kendi yerime oturdum ,mutfakta olan Zehra ablaya seslendim .

"Eline sağlık Zehra abla gene döktürmüşsün okulun ilk günü heyecan var iştahım yoktu ama kahvaltıyı görünce kararım değişti " deyip tabağımı doldurmaya başladım.

"Afiyet olsun Guzum yemezsen zihnin açık olmaz . " deyip oda gülümsedi .

Kahvaltımı yaparken abimin merdivenlerden indiğini gördüm . Gene çok karizmatik duruyordu .

" Oooo Abicim bu ne şıklık" deyip tek elimle masadaki ekmeği bölmeye çalıştım .

"Her zamanki halim akıllım. Asıl sen kendine bak giyme şu gömleği çok yakışıyor diyorum giyiyorsun . " deyip masaya geldi .

Oda yerine oturup tabağını doldurdu .

"Annemle babam nerede Melek ?" Dediğinde omuzlarımı silktim .

"İşe gittiler heralde " dediğimde Kafasını olumlu şekilde salladı .Aç kurt gibi yiyordu yemeğini .

"Yavaş ye abi boğulacaksın " dediğimde gülümseyip bana baktı ne kadar tatlı bir abim vardı benim .