BÖLÜM 18

9K 424 68
                                    


Arkadaşlar öncelikle bir konuya açıklık getirelim ben bu hikayeyi arkadaşım için yazıyorum ve arkadaşımın bir eli var ve diğer eli doğuştan kısa ve farklı , ama sonuç olarak var bazı yerlerde kelimeler kullanıyorum yanlış anlaşılmasın. Teşekkür ederim .

Ela hâlâ gelmemişti , onu beklerken Buğra ile göz göze gelmemeye çalışıyordum . Sürekli beni izliyordu sanki ne varsa .

Bir grup erkeğin kahkaha atarak bana doğru geldiğini gördüm , aralarından biri tam benim önümde durdu . Diğerleri ise biraz ilerleyip bizi izlemek için durdular .

Çocuk elini cebine atıp tel toka çıkarttı , gözümün önüne gelen saçı tuttuğunda rahatsız olup geri çekilmek istedim .

Kolumdan tutup geri çekilmeme izin vermedi , tel tokayı saçıma güzelce takıp gülümsedi .

"Nasılsın Melek ?" Dediğinde şaşırdım . Adımı duymuştu demekki .

"İyiyim de siz kimsiniz ?" Deyip ondan bir adım uzaklaştım.

"Boşver benim kim olduğumu , sadece takıldıgın kişilere dikkat et üzülürsün " dedi. Ben kimlerle takılıyordum ki?

"Kimi kastediyosunuz ?" Deyip cevabını bekledim. Arkasına dönüp Buğraya baktı , Buğra elini yumruk yapmış bizi izliyordu .

"Bu sizi hiç ilgilendirmez simdi gider misiniz burdan " deyip gitmesini bekledim .

Gülümsedi kafasını tamam anlamında salladı , son kez yüzüme bakıp eliyle yanağımı okşadı .

İçim bir tuhaf olmuştu ,  bana dokunması garipti . Elini indirip  bana göz kırptı ve Arkadaşlarının yanına ilerledi .

Arkasından bakakaldım , niye böyle olmuştu anlayamadım .

***********
Buğraya baktığımda sinirli duruyordu , sebebini bilmediğim için uzatmak istemedim. Yerinden kalkıp bana doğru yürüdü . Etrafta insanlar varken yanımda olmasını istemiyordum .

O bana gelirken sağıma ve soluma baktım. Sağ taraf boştu içimden saydım
Bir....iki....üç !

Sağ tarafa doğru koşmaya başlayınca Buğra da ilk başta şaşırıp sonrasında oda peşimden gelmeye başladı .

Bahçede ben ondan kaçıyor , o beni kovalıyordu . İnsanlar ne oluyor der gibi bakıyordu , yemin ederim korkuyordum .  Arka bahçedeki hocaların araba garajına girip duvarın dibine saklandım.

Kaçacak yerim kalmamıştı , Buğra benim buraya girdiğimi görmüştü .

Garajın içinde gölge görmemle burada olduğunu anladım , zaten nefes sesi de geliyordu .

Bir süre sonra garajın kapısı kapanınca etraf karanlık oldu ve korkuyla çığlık atıp yerimden çıktım.

Nereye gideceğimi bilemeyerek koştum. O anda birşeye çarpmamla daha da korktum.

Gözümden yaşlar süzülürken kolumdan tutuldum ve geri geri itilerek duvara çaptım sırtımı .

"Lütfen ,  ışığı aç " dedim. Bir süre sonra telefon ışığının flaşı açıldı. Karşımda sinirli bir Buğra buldum.

Kaşlarını çatmış adeta öldürecek gibi bakıyordu .

Onu kafasına kitap attığım gün gibi sinirli gördüm. Ben sadece korkmuştum , başka bir sebebi yoktu .

BENİ BÖYLE SEV (TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin