BENİ BÖYLE SEV (TAMAMLANDI )

BÖLÜM 29

Başım çatlıyordu  ,Zorda olsa açtım gözlerimi . Kimse yoktu odada , neden yoktu ?

Hastane odası olduğunu çoktan anlamıştım. Etrafımda birsürü makina ötüyordu. Korkuyordum , Buğra neredeydi ?

Yanımda duran hemşire çağırma butonuna yavaşça bastım. Yaklaşık beş dakika sonra içeri gelen hemşireye odaklandım.

Gülümsüyordu , benim gülecek halim yoktu .

"Buğra nerde ?" Deyip nefes aldım sırtım aşırı derecede ağrıyordu .

"Buğra bey işlemleri hallediyor birazdan gelir . Siz nasılsınız ?" Deyince rahatlamıştım, ona birşey olmasını istemiyordum.

"Ben iyiyim. Buğra gelirse daha iyi olacağım " dedim . Dışarda  kahkaha atan  hemşireye karşımdaki camdan  baktım.

Buğraya bir şeyler anlatıyordu . Buğra ise zorunlu şekilde dinliyormuş gibi hâli vardı .

Buğranın gözleri bir an beni buldu . Uyandığımı görünce hızla kapıdan   içeri girdi .

Yanıma gelip elimi tuttu "Meleğim , uyanmışsın . Nasıl hissediyorsun kendini ? Bir ağrın sızın var mı ?" Diye birsürü şeyi tekrarlayan kocama baktım. Hafif bir tebessüm oluştu dudaklarımda .

"Yanıma oturursan iyi olacağım " dedim. Hemşireler odadan çıktı . Buğra hemen sandalye çekip yanıma oturdu . Elimi sakalında gezdirdim.

"Gayet iyiyim tamam mı ? Kendini üzme . " deyip elini tuttum ve dudaklarıma götürüp hafif bir öpücük kondurdum.

"Meleğim , keşke sabah orada dur diye ısrar etmeseydim çok üzgünüm " dedi. Terlemiş olan saçlarımda , o narin ellerini gezdirdi .

"Olacağı buymuş lütfen artık bu konuyu konuşmayalım olur mu ?" Deyip gözlerine baktım .

"Üniversite kaydını aldıracağım. Başka yerde okuyacağız . Orası birdaha asla olmaz , bizi oraya bağlayan birşey de yok . İtiraz istemiyorum " dedi. Aslında sevinmiştim o okulu sevemiyordum .

"Tamam sen nasıl istersen " deyip nefes aldım. Nefes aldıkça sırtımda bir şeyler batıyordu ...
******
Uzun süren hastane günlerinin ardından bugün hastaneden çıkmış , Buğranın arabasındaydım.

Sırtımdan dolayı pek hareket edemiyorum. Gerekli olduğu zaman Buğra hallediyordu . Yeni okula kayıt çoktan yaptırmıştı .

Pazartesi başlıyorduk . Bir bu hafta sonumuz vardı . Nergis anne  bizim evde bana yardımcı oluyordu .

Bana çok iyi bakıyorlardı , sırtım artık iyileşmişti . Sadece ara sıra sızlıyordu.

Buğrayı seviyordum , onun için çektiğim acı hiç birşeydi . Buğra kolumdan çıkmıyor ne istersem yapıyordu .

Hatta muhabbetimiz daha da güzelleşmişti. Beraber yatağımıza geçtiğimizde saçlarımı okşuyor sürekli öpücük konduruyordu. Bu halleri hoşuma gidiyordu , ben onun eşi idim.

Manken gibiydi . Asla ama asla benim olacağını düşünmezdim.  O uyurken oynadığım sakalları , huzurla öptüğüm dudakları her bir zerresi harikaydı .

Ömürlüğümdü o benim....

Yatakta uzanmış film izliyorduk. Buğra kolunun altına almıştı beni , komedi filmi idi . Nergis anne de evine gitmişti .