BENİ BÖYLE SEV (TAMAMLANDI )

BÖLÜM 11

Sıkıntıyla okula doğru ilerledik . Benimle yapabilecek miydi ? Benden şuan bile utanıyordu nasıl evlenecektik ki ?

Düşünceler içerisinde okulun kapısından girdik . Herkes bahçedeydi .

Etrafa göz attığımda çok kalabalık olduğunu gördüm.

"Melek sen otur ben birşeyler alıp geleyim açız zaten " diyen Elaya kafa salladım . Onun yanımdan gidişini izlerken bir yer bulup oturdum .

Herkes çok mutlu gözüküyordu . İnsanlar birbiriyle gülüşüp eğleniyordu .  Bazıları ise sevgilileriyle el ele tutuşmuş okulun içinde dolaşıyorlardı .

Tekrar bir iç çektim . Benimde sevdiğim olsaydı ve böyle elini tutup gezseydim, omzuna başımı koyup derdimi anlatabilseydim .

*
Yanıma oturmasıyla hayırdır bakışı attım . Birde gülüyordu pişmiş kelle gibi , sinir olmuştum . İzin de almamıştı .

"Merhaba güzelim  " deyip sırıtmaya başladı . Sakin olmalıydım , hemde çok sakin.

"Buyrun ,yerime oturma cesaretini size kim verdi acaba?"  Deyip  yüzüne baktım . Hâlâ gülümsüyordu .

"Beni hatırladın mı ?" Dedi. Resmen beni duymamazlıktan geliyordu .

"Hatırladım da ne olmuş yani ?" Deyip ifadesizce yüzüne baktım etrafa göz gezdirdiğimde meraklı gözleri üzerimizde buldum .

"Belki beraber takılırız bugün ne dersin " deyip bana doğru döndü. Sıkıntıdan kasılmıştım ve bu sevdiğim bir durum sayılmazdı .

"Bak iyisin hoşsun ama olmaz anlıyo musun ? Etrafımda birini istemiyorum . " deyip oradan kalktım .

"Melek !" Diye bağıran kişiye tekrar baktım.

"Beni burada bırakmanın hesabını vereceksin küçük cimcime . " dedi .

İlk gördüğüm günde sevmemiştim bu çocuğu . Sınıf hocamızın bize kızdığı gün sınıfa girdiğimde saçımı düzelten çocuktu o .

Ben hiçbir zaman sevgili yapmamıştım. Çünkü kendimi seveceğim kişiye saklıyordum ve o da imkansız oldu , sevmedigim biriyle evleniyordum zaten .

Önüme dönüp onu orada bıraktım . Biraz ilerlediğimde Buğraların grubu gördüm. Yanlarında birkaç kız da vardı .

Buğra elime bakıyordu . Gözlerim istemsizce elline gitti . Yüzüğüm yoktu  , takmak istememiştim.

Onların oradan geçmek istemedigim için geri geri adımladım.  Bir anda Korna sesini yoğun bir şekilde duyduğumda korkudan  gözlerimi kapattım .

********
Öldüm mü ben ? Diye düşünürken gözlerimi açtım.

Kollarında olduğum kişiyi görünce iyice şaşırdım .

"Melek iyi misin ?" Dedi. Bu az önceki yanımda oturan çocuktu . Hâlâ kucağındaydım.

"İyiyim indir beni " deyip zorla konuşmaya başladım .

Beni yavaşça indirip kulağıma yaklaştı "Kolunu keşke saklamasaydın , sen her halinle mükemmel bir kızsın " dedi . Kolumu nerden görmüştü ki .

Gözlerim kocaman açıldı işaret parmağımı ona sallayıp kaşlarımı çattım .

"Sakın , sakın ! Bir kişiden bile duymayacağım bunu anladın mı. Aramızda sır kalacak " dedim . Şaşırmıştı , benimde gözlerim dolmuştu .