မုန္းေမ့လို့မရ

3.4K 220 8
                                    

ျဖူ တစ္ေယာက္ ေမမဒီဖ်ား၍ စိတ္ညစ္ေနေလသည္။

"  မနက္ထဲက ေျပာတယ္ အလုပ္မသြားနဲ႕ဆိုတာ  ခုဖ်ားျပီမွတ္လား "

"  မသြားလို့မွမရတာ ကေလးရဲ႕  "

"  ဟင္းးးးး "

"  မ ေဆးခန္းသြားရေအာင္  "

"  အာ  မသြားခ်င္ဘူးဆို "

" ေဆးခန္းသြားမွ သက္သာမွာေပါ့ "

"  မသက္သာခ်င္ေန မသြားဘူးကြာ ေနာ္ ေနာ္ "

"  မ ကလဲ  "

ျဖူ  တစ္ေယာက္ ေဆးခန္းသြားဖို့ ေျပာသည္ကို ေမမဒီ အေျကာက္အကန္ျငင္းေနေလသည္။

"  ေဆးခန္းသြားရင္  ေဆးထိုးမွာ ေျကာက္တယ္ သြားဘူးေနာ္ ေနာ္ "

ေမမဒီ ျဖူ  လက္ေမာင္းကိုဆြဲကာ မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခက္ပုတ္ခက္နဲ႕  သနားစဖြယ္လုပ္ျပေနေလသည္။

"  မ နဲ႕ေတာ့ ခက္တယ္  ကဲ  ဒါဆို ေဆးေသာက္ရမယ္ ျပီးရင္ အိပ္ေန ျကားလား "

"  ဟုတ္ကဲ႕   ကေလးေရာ အိပ္မွာလား "

"  အာ  မ ပဲအိပ္ေလ ျဖူ  ေဘးကထိုင္ေစာင့္ေနမယ္ "

"  ဟင့္ ဟင့္  သိပါတယ္ သိပါတယ္  "

"  မခ်စ္ေတာ့ဘူးမွတ္လား   လူဆိုးမျကီးရဲ႕  ဟင့္ဟင့္  "

"  ဟယ္  မ ရယ္ ျဖူ  မအိပ္တာနဲ႕  မခ်စ္ေတာ့တာ ဘာဆိုင္လို့လဲ  "

"  မသိဘူး ဆိုင္တယ္   "

"  သူမ်ားအဖ်ားကူးမွာေျကာက္လို့ လာမအိပ္တာေလ ဟင့္ဟင့္ "

"  ကဲကဲ  အိပ္မယ္ေနာ္ မငိုနဲ႕ေတာ့  ေရာ့  ေပါင္မုန့္ေလးစား "

"  အာ မစားခ်င္ပါဘူး "

"  မ  ေနာ္ ျဖူ  စိတ္တိုလာပီ "

"  ေတြ႕လား  သူမ်ားဖ်ားေနတာကို ေအာ္ေနတယ္ ဟင့္ ဟင့္ "

"  မ  ရယ္ မေအာ္ပါဘူး   ဒါေလးစားေနာ္ နဲနဲပဲေလေနာ္ "

" ျဖူ  ခ်စ္ရင္စားပါ   မစားရင္ ျဖူ့ ကိုမခ်စ္လို့ပဲ "

ျဖူ  ေပါင္မုန့္ကို ေမ့မဒီလက္ထဲေပးကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။ေမမဒီလဲ ျဖူ့ရဲ႕ အျကပ္ကိုင္မႈေျကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းစူကာ ေပါင္မုန့္ကိုယူလိုက္ေလသည္။

" မုန္းေမ့လို့မရ "   " မုန်းမေ့လို့မရ " Where stories live. Discover now