မုန္းေမ့လို့မရ

3.4K 244 42
                                    

့ျဖူ  တစ္ေယာက္ အေရွ့ကေျပးထြက္သြားသူ ေမမဒီေနာက္ကို အျမန္အေျပးေလးလိုက္လာခဲ႕ေလသည္။

"  မ !  ေနအံူး  "

"  မ  ခနေနပါအံူး "

တျဖည္းျဖည္း ေမမဒီ ေခၚသံေျကာင့္ ေျခလွမ္းတို့ ရပ္လိုက္ျပီး မ်က္ရည္ကို အျမန္သုတ္လိုက္ကာ အလွဆံူး အျပံုး တစ္ခု အျမန္ ဆင္ျမန္းလိုက္ေလသည္။

သူမ ရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူမ ေရွ့သို့ အေျပးကေလး ေနာက္ကေက်ာ္တတ္တာ ပိတ္ရပ္လိုက္သည့္ ျဖူ  ့ရဲ႕  ေျခတစံု သူမ ေမာ့ မျကည့္ရဲေသးေပ။

"  မ  !  ဘာလို့ ထြက္သြားတာလဲ "

"  ဟို   ဟိုေလ  မ  အလုပ္ေလးေပၚလာလို့ပါ အေရးတျကီး "

"  အဟက္  ခုထိ မလိမ္တတ္ပဲ လိမ္ခ်င္ေနတုန္းပဲ  အရင္လိုပဲ မေျပာင္းလဲေသးဘူး  "

"  ဟင္ !  "

သုုူမ ့ျဖူ့ အေျပာေျကာင့္ ေမာ့ျကည့္လိုက္ေလသည္။

"  အေရးတျကီး အလုပ္ကိစၥက ေျခလ်င္ေျပးသြားလို့ရမလား ေနာက္ျပီး  "


ျဖူ  ေမမဒီ မ်က္နွာကို လက္နဲ႕ထိလိုက္ျပီး 

"  ေဟာ့ဒီလို ငိုစရာေရာလိုတယ္လား  "

ျဖူ့ အေျပာေျကာင့္ သုူမ မလံုမလဲျဖစ္လာေလသည္။

"  ကဲ  ညာမေနနဲ႕ေတာ့  "

"  ဘယ္သုုူက ညာေနလို့လဲ  "

"  ဒါနဲ႕  ဘာလို့ လိုက္လာတာလဲ "

"  ကေလးနဲ႕  အမ်ိုးသား ေစာင့္ေနမွာေပါ့ "

"  မ ေျကာင့္ အထင္လြဲေနအံုးမယ္ "

"  ကေလးေလး ကခ်စ္စရာေလးေနာ္ "

ျဖူ တစ္ေယာက္ သုူမေရွ့က ေမမဒီေျပာသမ်ွကိျ လက္ပိုက္ကာ ျပံုးျပီး ျကည့္ေနမိေလသည္။

ေမမဒီတစ္ေယာက္ ပါးစပ္ထဲေတြ႕ကရာေတြေျပာျပီး သတိထားျကည့္မိေတာ့ သူမအား ျပံူးျပၤီး စိုက္ျကည့္ေနသည့္ ျဖု ကိုျမင္ေတာ့ ရွက္သြားေလသသည္။

"   ဒါဆို   ဟို   မ သြားေတာ့မယ္ေနာ္  "

သူမေျပာျပီး လွည့္ထြက္လာကာေလသည္။

" မုန္းေမ့လို့မရ "   " မုန်းမေ့လို့မရ " Where stories live. Discover now