" မုန္းေမ့လို့မရ " " မုန်းမေ့လို့မရ "

မုန္းေမ့လို့မရ ( သိမ္း )

ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခတြင္ ျဖူတစ္ေယာက္ ေနဝင္ခ်ိန္ကို ေငးျကည့္ရင္း  တစ္ေယာက္ထဲ ငိုေနမိေလသည္။

သစ္သစ္ မဂၤလာေဆာင္ေန့က ျဖစ္ပ်က္ခဲ႕သမ်ွ ကိုျပန္ေတြးေနမိေလသည္။သူမ  ေမမဒီထြက္သြားတာကို ေငးျပီးသာ ျကည့္ေနမိလိုက္ေလသည္။

တကယ္က  သူမ  မဂၤလာမေဆာင္ျဖစ္ခဲႈေပ။မင္းခန့္နဲ႕  မဂၤလာေဆာင္သည့္ ေန့က  ခန္းမသို့ အသြား ကားအက္စီးဒင့္ ျဖစ္ကာ မင္းခန့္ ဆံုးသြားေလသည္။အန္တီ မာလာလဲ အရူးတပိုင္းလိုျဖစ္ခဲ႕ရျပီး သူမလဲ ထိုေန့ကျမင္ကြငိးေျကာင့္ ရူးေျကာင္ေျကာင္ ျဖစ္ခဲ႕ရေလသည္။ ထိုေန့က စျပီး သူမလဲ ၂ႏွစ္ေလာက္ စိတ္ေရာဂါကု ဆရာဝန္နဲ႕ ကူသခဲ့ရေလသည္။

အန္တီမာလာကေတာ့ သူမကို သူ့သားမရွိေတာ့ေပမယ့္ သူ့သမီးတစ္ေယာက္လိုသာ ဆက္ခ်စ္ခဲ႕ေလသည္။သူမ မိဘေတြကလဲ သူမအျဖစိကို ျကည့္ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျကရေလသည္။သူမ အေမျဖစ္သူဆို သူမ ရူးေျကာင္ေျကာင္ျဖစ္ေနခ်ိန္ေတြကဆို ျကည့္ျပီး ငိုေနရသည္သာ  အေဖကေတာ့ ေယာက်္ားေလးမို့ စိတ္မာေသာ္လည္း ေနာက္ကြယ္တြင္ ျကိတ္ငိုသည္တဲ႕။သူမ ျပန္ေကာင္းလာေတာ့ မိဘေတြနဲ႕ အကိုျဖစ္သူက သူမကို စိတ္ေပ်ာ္သလိုေနဖို့သာ ေျပာေတာ့ေလသည္။

ထိုခ်ိန္ကစျပီး သူမ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္လာျပီး  သူမ ဝါသနာပါ႐ာ  တိုးဂိုက္ လုပ္ေလသည္။ခရီးေတြသြားရေတာ့ သူမ ေပ်ာ္သည္။ဘုရားေရာက္လ်ွင္ သုူမ ခ်စ္ရသူေမမဒီနဲ႕  မင္းခန့္အတြက္ ကုသိုလ္ျပု ဆုေတာင္းေပးတတ္ေလသည္။မင္းခန့္ သည္ သူမကို ခ်စ္ခဲ႕ျပီး သူမ သေဘာ ေနေပးခဲ႕သူမို့  ခ်စ္သုူအေနနဲ႕ မခ်စ္ေတာင္ ေမာင္နွမ သူငယ္ခ်င္းလိုေတာ့ ခ်စ္ရေလသည္။

ဒီလိုနဲ႕  သစ္သစ္ မဂၤလာေဆာင္ဒင္နာမို့ သုူမ လာလည္ရင္း သစ္သစ္နဲ႕စကားေျပာေနခ်ိန္ သူမတို့ဆီ သစိသစ္ တူမေလး ေရာက္လာ၍ ကေလးခ်သ္သူပီပီ သူမ ေကာက္ခ်ီထားလိုက္ေလသည္။ထိုခ်ိန္ ေနာက္က အသံေလး  ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မရတဲ႕ အသံေလးျကား လိုက္ရ၍ သူမ လန့္သြားရေလသည္။

ဒီလိုနဲ႕ သုူမ ခ်စ္ရသုူ မ က အနားေရာက္လာပီး စကားေျပာျဖစ္ေနတုန္း မ ေမးလိုက္ခ်ိန္ တိုင္ဆိုင္စြာ ကေလးရဲ႕ အေဖ သစ္သစ္အကိုက အားနာျပီး သူ့သမီးလာေခၚခ်င္းျဖစ္သည္။ဒါကို မ က အထင္လြဲသြားကာ ထြက္ေျပးေတာ့ ေနာက္ကလိုက္လာျပီး စကားေတြေျပာျဖစ္ျကသည္။