Efla tuhaf bir ikilemde kaldı.Hemen kapıdan çıkıp gitse miydi,yoksa biraz daha cesur olup korkusuyla yüzleşmeli mi?"Neden sürekli böyle durumlar içinde kalıyorumki sanki?" diye geçirdi aklından.O böyle düşünürken arkasındaki de yanına gelivermişti.Efla şöyle demek zorunda hissetti kendini:
"Merhaba."Bir merhabadan zarar gelmezdi nasıl olsa değil mi?
"Merhaba Efla.Yine çok güzelsin,her zaman olduğun gibi.Teklifim hala geçerli,istersen hemen şu an bir yerlere gidebiliriz,hem birbirimizi daha yakından tanımış oluruz."
Efla dilinin ucuna gelen sözleri yutmak zorunda kaldı.Yan dairelerinde oturanların 18 yaşındaki oğlu Rüzgar...Son bir yıldır evden her çıkışında tetikte olmak zorunda kalıyordu Efla.Çıkma tekifi etmişti Efla'ya,onlarca kez,belki de sayısızca.Neden bir 'hayır' yeterli olmamıştı ki zaten?Daha kaç kere reddetmesi gerekiyordu?"Tekrar söylemek zorundayımki,hayır Rüzgar.Bizim aramızda öyle bir şey olmaz,olamaz." Ne kadar da klişe konuşmuştu öyle?Karşısındaki çok da değer verdiği biri olmadığı için üzerinde durmadı,Rüzgar'ın lafı uzatmasını istemiyordu dil ucuyla "İyi günler" diyip attı kendini sokağa.
Bu ne sıcaktı böyle?Pozitif yanının ağır bastığı günlerinden biriydi,sıcak havaya lanet okumak yerine güneşin keyfini çıkarmayı seçti.Uzaktan Sarp'ı gördü.Tanrım,ne kadar değişmişti son 2 yılda?İlköğretimi birlikte okuduğu haşarı arkadaşı 2 yıl içinde adeta 'evrim' geçirmişti.Uzun boylu,geniş omuzlu,atletik yapılı,sarışın,mavi gözlü ve pek çok kızın bakmasını sağlayacak kadar çekiciydi.Efla gülümsedi gayrıihtiyarı."Kendine gel Efla,arkadaşın o senin".dedi iç sesi.Sarp da Efla'yı görmüş ve gülümseyerek ona yaklaşmıştı.6 aydır görüşmemenin verdiği özlemle sıkıca sarıldılar.
"Görüşmek için ne kadar bu kadar bekledikki sanki?11 yıllık samimiyetimize dayanarak söylüyorum,elimde olsa her gün görüşelim derim" dedi Sarp gözlerinde muzip bir bakışla.
"Ee.. nereye gidiyoruz.Güzel bir gün geçirelim,ayrı olduğumuz günlerin acısını çıkaralım"diyerek samimi bir kahkaha attı.
"Bildiğim çok hoş bir mekan var.Canlı müzik de yapıyorlar hem,seversin sen."
"Ne duruyoruz?Canlı müzik sevdiğimi nasıl tahmin ettinki,pek bahsetmemiştim."
"Efla emin ol,senin ufacık bir lafın bile aklıma kazınıyor benim."Bu laf üzerine Efla söyleyecek bir şey bulamadı,gülümsemekle yetindi.Acaba En yakın arkadaşı Göksu'nun dediği gibi,Sarp'ın duyguları değişmeye mi başlamıştı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beklenmeyen Biri
JugendliteraturDudaklarında silik bir ezgi,gözlerinde yalnızlığın ızdırabıyla yürüyordu genç kız,tek başına.Belki de her zaman olduğu gibiydi,alıştığı gibi;tek başına..Aşkı tam olarak yaşayamadan aşka olan inancını yitirmek üzereydi.Bir anda başlayan yağmura aldır...