Ural nefes alamadığını hissetti,bir el boğazını sıkıyordu sanki.Haykırmak,çılgınca bağırmak istiyordu ama tek yapabildiği boğuk boğuk nefes almaktı.Duyduğu ses,o lanet olası ses,3 ay önce ayrıldığı sevgilisine-eski sevgilisi- aitti.Olacak şey miydi şimdi bu?Efla'ya aşık olduğunu anladığı an ona,eski sevgilisi Alev'e,gidip açık açık her şeyi anlatmış ve ayrılmak istediğini söylemişti.Evet,yaptığı çirkindi,hiçbir kültürde kabul görmezdi fakat Alev'in tepkileri aşırıydı durum karşısında.Sırf Ural ondan başka bir kızı sevdiği için ayrıldı diye 2 ay içinde pek çok kişiyle beraber olmuş,bu kişileri kullanarak Ural'ı kıskandırıp geri kazanacağını düşünmüştü.Oysa eline geçen Ural'ın nefreti ve kini olmuştu sadece.
Alev onu görmeden sahadan çıkmak için fırsat kolladı,ve o fark etmeden oradan kaçtı.Tam anlamıyla kaçtı.İnsan geçmişinden kaçmak zorunda kalır mı?Hem de hiç yaşanmaması gereken bir geçmişten..
Ural Alp'le buluşacağını hatırlayınca zaten hızlı olan adımlarını daha da hızlandırdı.Aceleyle eve girdi,üzerini değiştirdi.Evden çıkarken arkadaşlarını gerçekten özlediğini hissetti.Özlem duygusu,kime duyulursa duyulsun,acı veriyordu.Acıyı dindirmenin ise tek bir yolu vardı,yüzyüze görmek.Keşke her an görebilseydi özlediklerini,özellikle de Efla'yı.Ural için dünyada daha fazla özlenebilecek bir insan yoktu çünkü Efla'dan başka.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beklenmeyen Biri
Dla nastolatkówDudaklarında silik bir ezgi,gözlerinde yalnızlığın ızdırabıyla yürüyordu genç kız,tek başına.Belki de her zaman olduğu gibiydi,alıştığı gibi;tek başına..Aşkı tam olarak yaşayamadan aşka olan inancını yitirmek üzereydi.Bir anda başlayan yağmura aldır...
