▶Harry Potter AU Hayran Kurgusu.◀
『 Purus, Katie isminin anlamı olan Saf kelimesinin Latince'sidir.』
KDB, sizin bildiğiniz üzere Katie Diana Black, babasının gözlerine sahip bir kız çocuğuydu. Gözleri griydi. O buydu. Gri her şeyiydi.
Ne beyaz olmay...
bölüm parçası: beta - ebenin a** şka şka. hrvy - personal
♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
* Harry yatağında sırtüstü yatmış hızlı hızlı soluyordu, sanki koşup da soluk soluğa kalmıştı.Gözlerimi ona çevirdim.Ne olduğunu adım gibi biliyordum.
Çok canlı bir rüya görmüş, ellerini yüzüne bastırmış halde uyanmıştı.Alnındaki şimşek biçiminde yara izi, birisi az önce tenine kızgın bir tel bastırmış gibi alev alev yanıyordu.
Doğruldu, bir eli hâlâ alnındayken, diğeriyle karanlıkta, komodinin üzerinde duran gözlüğüne uzandı.
"Katie,"diye seslendi ve derin bir nefes aldı."Sakin ol,"dedim ve büyük adımlarla Harry'nin yanına gidip sarıldım.
Harry parmaklarını yeniden yara izine götürdü. Hâlâ acıyordu.
Kalkıp lambayı yaktım, Harry ise yataktan mahmur mahmur kalktı, odayı geçti, gardırobunu açıp kapısının içindeki aynaya bir göz attı.
On dört yaşında zayıf bir oğlan da ona baktı. Karışık, siyah saçlarının altındaki parlak yeşil gözlerinde şaşkın bir ifade vardı.
Eh,şaşırması normaldi.
Yansımasındaki şimşek biçimli yara izini daha yakından inceledi. İz normal görünüyordu, ama yine de acıyordu.Bunu biliyordum.
Harry uyanmadan önce gördüğü rüyayı hatırlamaya çalışır gibi gözlerini yumdu.Çok gerçek geldiği belliydi.
Tanıdığı iki kişiyle tanımadığı bir kişi vardı... Tüm dikkatini topladı, kaşlarını çatarak hatırlamaya çalıştı...
Gözlerinin önüne karanlık bir odanın loş görüntüsü geldi... Şöminenin önündeki halının üstünde bir yılan vardı.... Peter adlı, lakabı Kılkuyruk olan ufak tefek bir adam... soğuk, tiz bir ses... Lord Voldemort'un sesi.
Düşüncesi bile Harry'nin kendini midesinde bir buz kalıbı varmış gibi hissetmesine yetiyordu.Bunu bakışlarından sezmek mümkündü.
Gözlerini sımsıkı yumarak Voldemort'un neye benzediğini hatırlamaya çalıştı, ama nafile...Fakat ben onun neye benzediğini çok iyi biliyordum.
Harry'nin bütün bildiği, Voldemort'un koltuğunun bir ara döndüğü ve onun, yani Harry'nin, orada ne oturduğunu gördüğüydü.
Korkudan kasılıp kalmış, bu kasılma da onu uyandırmıştı... Yoksa onu uyandıran, yara izinin acısı mıydı?
