otobüs aşkım [düzenleniyor]

söz mü

-----reyhanın anlatımı----

ufff ellerimi saçlarımdan geçirdim

mustafa nerdeyse bir saattir içerideydi  ve hala ondan bir haber alamamıştık  

-reyhan sen iyi misin

kafamı kaldırıp ağlamakdan kızarmış hatta   morarmış gözlerle murata baktım

-mustafa ne zaman iyi olur sa ben de o zaman iyi olacağım

murat yanıma oturdu ve elimi tuttu ben de kafamı arkaya yaslayarak gözlerimi kapattım sonra  bir hıçkırık sesi duydum sessiz küçük ve korkmuş bir hıçkırık sonra bir tane daha ve bir tane daha sonra gene  gözlerimi açıp hıçkırığın sahibine baktım ece koridorun en başında çökmüş  ağlıyor du  yavaşça yerimden kalkıp onun yanına gittim sena  selin  murat ve canın bakışları benim üzerimdeydi ben ecenin yanına gittiğimde ece ayağa kalktı ve ağlamaklı gözlerle bana baktı onu tutup kendime çektim ve sarılmaya başladım

-şişş korkma mustafa ya bir şey olmayacak dedim en güçlü çıkarmaya çalıştığım sesimle sonra ondan ayrıldım ve tekrar gidip yerime oturdum biraz sonra bir kadın çıktı ve

-mustafa balkının yakınları siz misiniz hepimiz birden ayaklandık ve hemşirenin yanına gittik

-kendisi çok kan kaybetmiş vücudu dayanamıyacak gibi o yüzden yoğun bakıma koyduk oda numarası 12

hemen yoğun bakım da 12nci odanın önüne koştum ve onu gördüm gözleri kapalıydı ve teni bembeyaz dı  ama bir şey olmayacak iyi olacak o açacak gözlerini ben eminim o açacak  çıkacak  burdan hatta bana çirkin ördek yavrusu diyecek ben de ona kızacağım böyle eskiye dönecek her şey o yüzden korkma reyhan gittim ve tam karşıdaki koltuklardan birine oturdum

-aranızdan iki kişi isterse girebilir ama beş dk dedi birden doktor hemen kafamı kaldırdım ve ona baktım doktor iki tane elbise uzattı ve

-sırayla girin dedi

ece hemen yeşil elbiseyi alıp giymeye başladı ben de diğer elbiseyi giyindim saçlarımıza ve ellerimize de takınca tamam olduk ilk içeri ece girdi ve mustafa nın yanında kaldı biraz sonra çıktığında ağlıyordu sıra bendeydi yavaşça önümdeki büyük kapıyı açıp içeri girdim mustafa uyuyordu çok masum çok zararsız bir şekilde uyuyordu yavaşça yanına gittim ve elimi başının üstüne koyup okşamaya başladım

-hey küçük ergen  bak gözlerini açarsan bir daha sana hiç  kızmıyacağım bağırmayacağım ve dalga geçmiyeceğim yeterki sen gözlerini aç

-söz mü

mustafa diye bağırdım birden çünkü mustafa gözlerini açmış bana bakyordu hemen koştum ve odanın kapısını açarak

uyandı gözlerini açtı dedim sonra  doktorlar içeri girip beni dışarı çıkarttılar  biraz sonra doktor dışarı çıktı yüzünde büyük bir gülümseme var dı

-hastamızın durumu iyiye gidiyor onu normal odaya alabiliriz 

hemşire ler mustafa yı normal odaya alırken  yine ağlıyordum ama bu sefer gööyaşlarım sevinçle akıyor lardı