My Secret BoyFriend..

Chapter 18: Happy Trip

HOSPITAL de Escartin:

MATAPOS ang trahedyang nangyari sa isa sa mga team ng Yellow Tigers, ay nagbalik na muli ang sigla sa kanilang lahat, (sa totoo lang hindi naman sila nalungkot, haha)

Nagkapaliwanagan narin sa pagitan nila Paul,Leslie, at Marko, at ngayon ay masaya na sila, lingid sa kanilang kasayahan ay may isang malapit na kaibigan ang magpapaalam...

tok------- tok------- tok-------

tatlong katok ang nagmula sa labas ng room 501 ang umalingaw-ngaw sa loob ng masayang grupo.

Nagkatinginan sila, at parang may anghel na dumaan sa kanilang masayang usapan.

"Haha!        halakhak ni Henry na nakabasag ng biglaang pagtahimik nila,          "Parang may dumaang anghel ah,"        sunod nyang saad sa mga kaibigan.       "I'm here na, kuya Henry, problema mo."        na parang kinabahan si Angel sa turan ni Henry.       "Angel Zenrich, we know that you're an angel of the Villacorda at Escartin, but, its not you na sinabi kong anghel, mga kasabihan yun ng mga matatanda, okay."        sagot naman ni Henry kay Angel,      "Okay! Kung hindi ako, e di hindi."       pasupladang sagot niAngel kay Henry na ikinangiti naman nya, super sa spoild ang nag-iisang anak at apong babae ng mga Villacorda at Escartin si Zenrich, kaya Angel ang ipinangalan sa kanya ng ina.       "Babe, hindi kapa naman patay para sabihan na anghel ka na."       si Jeremy naman ang sumingit sa usapan,        "Sira-ulo ka Jeremy, mga singit mo walang kwenta."       binigyan naman sya ni Paul ng isang batok sa batok nya :).       "Masakit yun, Paul."        reklamong hininas-himas ni Jeremy ang kayang batok.       "Umayus ka, lalakeng mukhang babae."        sagot muli ni Paul, kaya nagkatawanang muli ang magkakaibigan, dahil sa biruang yun.

Sa kabilang sulok naman ng apat na sulok ng kwarto ng ospital...

Si Zed naman ay busy sa kulitan nilang dalawa ni Jacq.

Si Lyndon naman ay busy rin sa pag-akbay sa kanyang queen daw nya.

Si Marko na naging busy sa paghaplos ng mukha ng kakasagot lang na girlfriend.

Si Jeremy naman na busy din sa paghingi ng sorry kay Angel, dahil sa nangyaring biglaang pagtahimik nila.

Ang mga Yellow tigers na walang mga partners naman ang nagkukulitan, may nag-ge-games sa kani-kanilang mga dalang gadget, at si Paul naman na busy sa kanyang celpone dahil may kinakausap sya.

At ang huli ay sina Jerome at Louella, na busy din... busy sa pag- ho-holding hands, at pagkurot-kurotan nilang dalawa sa kanilang mga ilong, tsk---- tsk, lahat sila busy, pati mga readers ko busy rin sa pagbabasa, kaya wala nagko-comment sa kanila, waaaa...

At dahil nga busy silang lahat, katulad ko, haha, may kumatok muli sa pinto...

"Open the fucking door!"        sigaw ni Zed, na umalingaw-ngaw ang boses nyang ma-awtoridad, na ikinatahimik naman ng lahat at kanya-kanya silang bitaw sa mga ka-busy-han nila, (buti nga sa inyo).

"Wishart!"        masamang tingin naman ni Jacq sa nobyo, dahil sa ginawa ni Zed

"Ehem!"       paglilinis ni Zed ng kanyang lalamunan,        "I'm sorry wishart,"       tugon naman nya sa nobya, at sabay hinarap ang mga busy-ng tao sa loob ng kwartong yon,       "Open the door, please."        utos nyang ma-awtoridad parin, na-ngisi naman sila ng palihim sa ginawa ng kanilang Captain, sa kanilang isip, ito ang unang utos ng kanilang Capatain na may 'please' sa huling salita.

Kaya si Henry na ang nagbukas ng pinto.

-------

-- sa kabilang dako ng batangas --