[Tamamlandı] Zombi istilası sonucu yeni dünya düzeninde sağ kalmayı başarabilmiş ve kendileri gibi yaşam savaşı veren, diğer birçok kişiyle yola devam etmek zorunda kalan bir grup gencin hikayesi.
Bir virüs, parazit, mantar veya herhangi şey, insan...
Düşüncelerinizi merak ediyorum bu yüzden yorum yaparsanız çok sevinirim ^-^
Oy da verin garibana bari 🤪
İyi okumalar 🌺
Chaeyoung
"Şu elbiseni çekiştirip durma!" dedi Jisoo kapıyı çalmadan hemen önce.
"Sus, Jisoo. Zaten zorla giydirdin. Şuna bak! Aish!" bu onun gülmesine sebep oldu.
"Ama bu elbise sana çok yakışıyor, giymeseydin çok üzülürdüm. Omo! Jin!" kapı açıldığında resmen Jin'in üzerine atlamıştı.
Jisoo ve Jin gözden kaybolduğunda; bende içeri girip, kapıyı ardımdan kapattım. İçerisi fazla kalabalık görünmüyordu ama yine de birkaç kişi hariç tanımadığım insanların yanında geriliyordum. Elimdeki ceketi ve çantayı köşede duran portmantoya astıktan sonra adımlarımı tanıdığım insan topluluğunun yanına yönelttim.
"Selam" gülümsediğimde boş olan koltuklardan birine oturdum.
"Selam, Chae. Ne kadar hoş görünüyorsun" dedi Jennie gülümseyerek.
"Elbise yakışmış fakat bunu al, üşütmeni istemiyorum" Hoseok üzerindeki ceketi bana uzattığında, şaşırmamıştım. O, kızlara karşı her zaman nazik, düşünceli ve korumacı davranırdı. Burada bulunan birkaç kişi gibi, iyi niyetli ve temiz kalpliydi.
"Hey, içecekler geldi!" Taehyung, içecek kutularını masanın üzerine bıraktığında; Jennie ve Hoseok yerlerinden kalktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canım içmek istemediğinde; yanlarına gitmedim ve koltukta oturmaya devam ettim. Derin düşüncelere dalmışken, yanımda hissettiğim hareketliliklee başımı hızla o tarafa çevirdim.
"Ah, ne zaman geldin?" Onu görmek güzel hissettirmişti.
"Biraz önce geldim. Seni tekrar görmek güzel" dedi gülümseyerek. Aynı şeyleri düşünüyor olmamız kalp atışlarımı hızlandırılmıştı.
Utanarak bakışlarımı başka yere doğru çevirdiğimde; elimden tutup beni çekilmesi bir olmuştu. Ayağa kalkarak, birşey diyemeden onu takip etsemde, nereye gittiğini de merak etmiyor değildim. Neyse ki, diğerlerinin bizi göremeyecek kadar meşgul olmasına sevinmiştim. Bir odaya girdiğimizde elimi bırakıp, kapıyı kapattı. Bakışlarımı etrafta gezdirirken, buranın Jin'in odası olduğunu anlamam uzun sürmemişti.
Jungkook, iki elini duvara yasladığında; arada kaldığım için sertçe yutkundum. Bana bu kadar yakın olması, oldukça gerilmeme ve terlediğimi hissetmeme sebep oluyordu.
"Geçen gün partide yanında gördüğüm adam, sevgilin miydi?" böyle bir soru beklemediğim için şaşırmıştım.
Jin ve diğerleriyle uzun zamandır arkadaş olduklarını biliyordum yani geçen sefer bunu Jin söylemişti. Yoongi ile beni ilk defa o partide görmüş, olmalıydı. Tuhaf bir tanışma olsa da, ikimiz de halimizden memnunmuş gibi duruyorduk.
