The Island's Secret

Chapter 22

A/n: Dedicate ko to sa mga silent readers ko.
Enjoy the story.
Happy reading guys! 😆😆

Cleo's  pov

Nakamasid lang ako at naghihintay ng tamang oras para sa lahat. I need to be strong and do my plan.

Sa ngayon wala na akong tiwala sa kahit sino.  I only trust myself about this. This time i wont need any help from anybody and anyone.

Kailan kung tuklasin ang lahat bago pa ako pumunta sa pina dulo ng lahat. Alam kung hindi ito madali pero kakayanin ko. Hindi ko na alam kung sino ang paniniwalaan ko. Hindi ko alam kung sino talaga ang kalaban.

Anong mga dahilan mahigit pa sa mysteryo ng islang to.

--------------------
Papunta ako sa hotel na yon kung saan naganap ang patayan.
Ang punot dulo ng lahat ng to. Bakit ganito?

As usual mabigat ang paghinga ko papasok pa lamang ako.

Dahil sa luma na ang mga gamit dito at kinakalawang na ay madali nalang itong pasukin ng kahit sino pero walang may nag lakas ng loob na pumasok dito maliban sa mga pulis at sa amin.

Dinaanan ko lahat ng mga posibleng daanan kung saan nakita ko ang bangkay ng kaibigan ko.

Malakas ang kutob ko.

Palakas ng palakas ang tibok ng dibdib ko.

Umakyat ako sa palapag kung saan may mga larawan akong nakita ni Mr.  Gusmano noon na hindi binanggit sa kahit sino. Kahit pa kay Detective Asul.

Dahan dahan kung binuksan ang pinto lumikha ito ng kakaibang tunog.

Pagkabukas ko palang na aamoy muna ka agad ang di mawari na amoy.

Napatakip ako sa ilong ko.

Nilibot ko ang mga mata ko para makahanap ng ebidensiya at proweba.

Pero nadismaya nalang ako ng wala akong makita maliban nalang sa sirang aparador na may kulay pulang marka.

Agad ko itong nilapitan at nakita ko naman sa kabilang banda ang markang pula.

Hindi ako bulag at tanga para di ko malaman ang kulay pulang yon.

Dugo.

Dugo yun ng tao.

At alam kong matagal na panahon yun dahil para na itong alikabok kung titingnan mo.

Sinubukan kung sirain pa ang aparador pero kahit anong gawin ko ayaw bumukas.

Matibay na kahoy ang ginamit dito.

Dahil may maliit na butas ang aparador agad akong kumuha ng bangko at pumatong ako doon.

Isinilid ko ang kamay ko para abutin ang lock.

May mga malalagkit akong nahahawakan pero isinawalang bahala ko na lang basta kailangan kung ma buksan ang aparador na to.

May nag udyok sa akin na buksan eto.

Di nagtagal bigla nalang ng click ang pinto ng aparador ibig sabihin nabuksan ko eto.

Umalis ako sa pagkapatong at pinunasan ko ang kamay ko.

Pagkabukas ko sa aparador. 

Bigla nalang akong nakaupo palayo sa aparador na yun!.

Oh my god!!!

Isang bangkay!!!

Tinakpan ko nalang ang bibig ko para hindi ako makatili. Somehow i felt someone is watching me.