The Island's Secret

Chapter 2

The house is beautiful, I stop on my tracks and look at the overly size gate in front of me.
Isang malaking bakal na mala palasyo ang design.
Pagpasok ko sa gate bumungad kaagad sakin ang magandang tanawin, green grass, tall trees, birds chirping and also fresh air.

The entrance door is made from mahogany tree, shining as it was a star from the skies. Sam push the door which create a creak sound from the door.

"Welcome to my resthouse guys, this mansion was build 1070, this is my ancestors resthouse actually, this handed from generation to generation until, well it's mine now." Pagmamalaking sabi nito samin.

Lahat kami napanganga sa ganda ng loob ng bahay neto.
From expensive chandelier to the most expensive paintings hanging on the wall.
Looks like antique and elegant.

"Dude, ikaw na talaga! Ang yaman yaman mo na nag tratrabaho kapa? Down to earth lang bro?" Michael sabay siko nang mga eto kang Sam. Napakamot lang eto sa batok niya. 

"I just want to work on my own, and also, I'm looking out and waiting for someone." Lumingon ito sakin. Tumaas nalang kilay ko. Napalingon din ang iba, napairap ang mga kababaihan. Bakit ito tumingin sa banda ko? Anong koneksyon ko sa kanya?

"What?" Huwag nila akong dinadamay sa mga kagaguhan nila. P*tragis andito ako at naiipit sa sitwasyon.

"Where's the room? I want to rest." sabi ko. Parang wala naman silang planong magpahinga. Puwes kailangan ko.

"Excuse me, Cleo?" Mataray sa sabi ni Ria.
"Why? Dadaan ka? Go ahead" at binigyan ko siya ng space.

"Huwag ka ngang feeling, sampid kalang naman dito. Akala mo kung sinong makaasta ha?!" Duro sakin ni Jane.

"Sino bang may sabi na sasama ako? I did'nt ask for this! Nanahimik lang ako sa isang sulok, hindi naman papayagan kaibigan nyo kaya ako sinama. So, ano kung sampid ako? Don't worry aalis ako kahit ngayon pa kaagad." Nakakairita na kasi eh! Di ko naman ginusto to ha? Mabuti pa yung nasa kwarto nalang ako at nagsusulat ng stories ko.

Malayo layo na ang hakbang ko ng may pimigil sakin sabay hawak sa pulsohan ko.

"Don't go. Don't mind them." It's Lysander stopping me from the wrist.

Napatitig ako sa kanya at sa kamay nyang hawak ang pulsohan ko. Hindi pa din niya ako binitawan.

"And why?" Casual na tanong ko. He just shrug. Letting go of my arm.
"You don't know people here, so maybe just stay for a while." Sabay tumalikod sakin at pumasok na sa loob. Napagtanto ko malayo na din pala ang nalakad ko. 

Tsk, huminga ako ng malalim, isang beses nalang talaga napambwubwusit sakin ng mga spoiled nayon tatamaan talaga sakin. Nako nang gigil ako. 

"I thought umalis ka na. Let's go upstairs andun na silang lahat. At huwag mong pansinin sila Ria at Jane. Sila ang sampid dito at hindi ikaw." -Sam. Pampagaan niya sa loob ko. 

Tumahimik nalang ako. At nagmasid sa bahay.
Bakit parang ang bigat ng pakiramdam ko sa bahay nato? Sabawat habang ko at pagsunod kay Sam parang may pwersang pumipilit na huwag tumuloy.
Huminto kami sa isang magarang pinto.

"Here's your room. Call me if you need anything else. This is my room to the right, just call me if you need anything. Take a good rest." Hinalikan niya ako sa noo ko at umalis na parang walang ginawa. Napatanga nalang ako mag isa. How dare he?!

Binuksan ko ang kwarto, it's simple but elegant.
Sigurado siyang dito niya ako patutolugin?
Parang nasa palasyo ang ayos ng kwarto. Simple at malinis naman. 

Nilibot ko ang mata sa loob ng kwarto. Nasa may left side ang drawer at nasa ibabaw nito ay may vase. At may salamin completo ang gamit.
Sa right side ko ang bathroom and walk in closet. Kahit na ba matanda na ang bahay ay napapanatili neto ang ayus at ganda ng tindig.