The Island's Secret

Chapter 26

A/n: whats app people.
Napagtanto ko lang ang haba na pala ng story na to. Btw, enjoy reading guys. Here's a ud for you.

-----------------------------------
Cleo's pov

"Sam"

Isa sa mga taong malapit sa akin. Palaging nag alala saakin. Pero bakit iba ang lalaking nakikita ko sa aking harapan.

Iba ang aura. Iba ang postura. Iba ang ugali.

Nakatingin lang ako sa kanya.

"Shock? You don't have to." Sabi niya.

Bakit masakit.

Bakit ang sakit ng puso ko habang nakatingin sa kanya, para itong pinipiga.

Masakit pala talaga magtiwala. What i can see right now is not the person who promise to protect me. But can he protect me now o rather kill me.

Ngumisi siya sa akin.

"It's nice to see you again, Cleo. I missed you."
Tiningnan ko lang siya ng nakakamamatay na tingin. "Come on. Hindi uubra sa akin ang tingin na yan."

"Bakit?" Tanong ko sa kanya.

Lumingon ito sa akin.

"Bakit ba kamo? Hindi mo ba talaga alam o nagbubulagbulagan ka lang. Mahal kita Cleo. Matagal na. Pero hindi mo yon nakikita kasi palagi nalang si Lysander ang laman ng utak mo! Siya nalang! Siya! Bakit ba siya! Ha?!" Nanginginig na sabi niya.
"Bakit siya!  Lahat nalang kayo siya ang nakikita!  Pareho naman kaming dalawa ha? Kaya bakit Cleo? How dare you hurt me like this!" Napaamang nalang ako sa kanya.

Nakikita ko kasi sa mga mata niya ang sakit. Rejection, galit.

"Bakit mo to ginagawa? Bakit kayo pumapatay." Kalmang sabi niya.

"Oh now you want to know?" He come closer to you. He look at me like im his prey. He scoop my face.

"This is the legacy of my family Cleo. Matagal na namin tong ginagawa."

While he cup my face he had the most vulnerable eyes ive seen. Marami natong masasakit na naranasan. Maraming beses na reject pero pilit bumabangon.

"You dont have to do this Sam." Iniling lang niya ang ulo niya.

"I have to Cleo. I have to in order to continue this legacy of my grandparents. Siguro sa una, parang di ko pa kayang pumatay pero habang tumatagal ang sarap na palang pumatay." He breath. "Naging parte na siya ng buhay ko. Sanay na ako. Nangangati na ang mga kamay ko kapag di ako makapatay. Alam mo kung bakit?"

"Kasi masaya. Masaya ako sa ginagawa ko."

"Kaya ba papatayin mo din ako?"

Tumitig lang siya sa akin,  na para bang nag iisip ng malalim.

"May plano na ako sayo."

At tumalikod siya.

"Kaano ano mo ba si Detective Asul? Pinsan mo rin ba siya?" Tanong ko sa kanya.

"Don't you know honey? Were brother's."

"P-paano?"
Nagkibit balikat lang siya.

"Simple, he's my kuya, im his brother." Nasasalita siya na parang wala lang.

"No, what i mean is. Iba kayo ng apelyido."

Ngumisi ito.

"Ah, yun ba? Iniba niya ang apelyido niya. Para di mahalata ang mga plano namin."