The Island's Secret

Chapter 28

A/n: Here's another chapter for you guys. Enjoy reading.!

There's a changes on the way i write guys. Im going to use Third person's pov throught the story. To know the sides of the story and get to know what the whole characters think.

Malapit na ang pagtatapos, guys can't you feel it?

Enjoy reading!

--------
I DON'T  know how to end this, he can't think of any possible way. Napasabunot na siya sa kanyang buhok. Gulong-gulong na siya sa pangyayari.

He want to end this horrible state they are in, his brother, Renan. Was the one whose affected of this all.

Naliliyo pa siya dahil dinakma siya ng kapatid kanina at pinalo sa ulo. Alam niyang hindi siya papatayin ng kapatid, dahil mahal siya neto.

Alam na alam niya pero ang dalawang tao na biktima nila, he knew, he can kill them.

Lakad takbo ang ginawa niya, it is time now, yeah it is, so set things right.

Theres no happy moments on his life as long as he can remember.

Gusto lang naman niyang sumaya, sumaya ang pamilya niya, sumaya siya. Pero bakit ganun ang hirap?

Mahirap ba akong mahalin? Ginawa ko naman lahat ha? Ginawa ko lahat!

Ano ba ang pagkukulang niya?
Bat ba siya iniwan ng mga taong mahal niya?

He remembered clearly want happen, what happened on his family.
There not the usual family you can think.

Five years old nagkamulat na siya sa paligid niya noon. Palaging nag aaway na magulang ang humubungad sa kanya, basag dito, basag doon.

Nakikita niya ang mama niya na may liham sa mga mata, habang papalabas sa kwarto ng magulang.

Tuwing maglalabing siya sa mama niya, she can only hug him, she can feel home at her mama.

Lumaki siyang ganun palagi ang sitwasyun.

Lumipas ang mga taon. Naging mapayapa ang bahay nila.

But he know better.

15 year old na siya, kapatid niya ay 10 years old, nang nagsimula nanamang mag away ang mga magulang niya.

"Kuya ano po ang pinag awayan nila?"
Sabi ng kapatid niya.

"Wala pumasok kana doon sa kwarto mo, huwag kang maglalabas at makikinig sa kanila, naiintindihan mo?"
Tumango naman ang nakababatang kapatid.

He sigh.

Lumapit siya sa pinto ng mga magulang para sana patigilin ang mga ito sa pag aaway.

Bukas ng maliit ang pintoan para kasyang niyang marinig ang pinag aawayan neto.

"I told you!  Stop what you doing! Bakit bumalik ka naman sa ginawa mo!"

Hinapas ng ama niya ang lamesa sa silid ng kwarto nito.

"You know i can't stop. It's the legacy my father give me. I know you understand."
Mahinahon na sambit ng papa niya.

"Noon, siguro, ngayon hindi na kapag di kapa titigil diyan sa ginawa mo. Aalis kami ng mga anak mo!"
Asik na sabi naman ng ina.

Nanlilisik ang mga mata ng ama sa sinabi ng ina. Kumuyom ang kamay ng ama neto. Himihinga ng malalim.