Tesadüf

Bölüm 14.

Choleye alınan tepkiler geri çekilio mdkeknösndkdjfjfnfndndmv

Kusura bakmayın arakdaşlar bir kaç gündür bölüm atamıyordum. Zamanım olmadı bölümü yazmak için bu yüzden bu bölüm biraz uzun olacak. :)

İlk önce andrenin tanıtımını yapalım :)

Andre Wright:

• "Luka Couffaine " ile kuzenler.
• Kendinden gayet emin.
• Yaş : 22
• Vurdum duymaz.
• Sinsi bir kişiliğe sahip.
• Özgüveni tam.
• Büyük bir mirasın sahibi.
• Egolu.
• Bu Zamana kadar istediğini elde etmiş biri.
• Ailesi sağ
• İşine geleni yapan bir tip.

Evet andrenin tanıtımınıda yaptığıma göre kaldığımız yerden devam edelim :)

Marinette'nin ağzından:

"Ne demek 1yıl daha uzatıldı?!"

"Bayan Cheng, bizim elimizde olan bir şey yok.Kanun bu şekil uygun görmüş."

Elimi hızla masaya vurup "ben gelmeyeceğim. Artık yeter." deyip arkama bakmadan kapıyı sertçe kapatıp, oradan hızla uzaklaştım. "Bu gün zaten okuldan ayrı bir azar işittim. Şimdi ise psikolog uzadı bu cidden mükemmel." Diye söylenirken Sen nehrine doğru yaklaşmıştım.o sırada luka aradı.

"Efendim luka" dedim soğuk sesimle.

"İyimisin marinette? Sesin çok kötü geliyorda."

" hayır gayet iyiyim."

"Peki öyleyse.. Sen nehrinde buluşalım mı?"

Derin bir nefes alıp "olur ben zaten oradayım gel geleceksen" deyip suratına kapattım. Aslında böyle bir insan değilim, lakin sabrımı sınıyorlar. Hırkamın şapkasını başıma geçirerek ilerlediğimde luka çoktan oraya gelmişti.

Bu çocuk tuhaf hele son zamanlarda. Tek kaşımı kaldırıp oturduğu banka doğru ilerlemeye başladım.

"Sen zaten buradamıydın ya" diyip söze girdim soğuk ve yorgun sesimle.

"Evet sende zaten ordayım demiştin ama gelmen uzun sürdü."

"Kusura bakma bu aralar bazı işlerim tersleşmeye başladı. Mesela psikolog olayım. Bir yıl daha uzatılmış.."

"Senin adına üzüldüm."

"Evet bende benim adıma üzüldüm. Lakin pek bir şey değiştirdiği yok.*deyip lukanın yanına oturdum.* Geçenlerde alya ile konuştuğumuzda onların şirketin'de çalışmaya karar verdim mesela. Bakıcaz artık neler olucak." deyip ona baktım, oda nehre doğru bakıp duruyordu. Sonra jeton yeni düşmüş olacakki gözleri büyüdü ve bana bir refleksle dönüp;

"Ciddenmi? Orada mı çalışacaksın?" diye sordu biraz endişeli sesi ile. kafamı nehre doğru çevirip konuşmaya başladım.

"Neden olmasın? En azıdn kafam dağılır. Sence?"

"Alanın ne?"

"Tasarımcılık."

"Ne yani sen tasarımcılık yapacaksın orada? "

Lukaya dönüp sert sert bakıp, tek kaşımı kaldırdım.

"Neden olmasın bir sorunmu var?"

"Ne bileyim adrianın şirketinde çalışman şaşırttı beni. ayrıca sen hani adriana sinirdin?"

Durdum durdum ve konuşmaya başladım.

"Evet halen sinirim. Kendini beğenmiş biri. Ama Alya ısrar etti. Geçenlerde hatırlıyormusun bilmem ama bizi şirketten alıp eve bıraktığında alya bende kalmıştı hani? O zaman çizimlerimi gördü işte çok beğenmiş."