Tesadüf

Bölüm 34.

Marinette'in Anlatımı;

...

"Carlos nerede? Ben onun geleceğini biliyordum?"

Duyduyum sese karşılık gözlerimi hafif aralayıp, açık olan kapıdaki Aria'ya baktım. Gözlerimi avuşturup üzerimdeki incecik örtüyü yüzüme kadar çektim.

"İyi tamam, sorun yok. Ben ona sorarım nasıl olsa.."

Aria konuşarak yanıma gelmiş beni sarsıyordu. Mırıldanıp yüzümdeki örtüyü indirip Aria'ya baktım.

"Efendim Aria?"

"Gideceğiz şimdi."

"Sonunda."

"Birazdan hemşire gelip serumu çıkartacakmış. Ama.."

"Ne ama?"

"Adrian doktorla konuşmuş, bir kaç gün daha hastanede kalman senin için daha iyi olacağını söylemiş. İstersen bu günde kalalım burada?"

"Adrian mı? Ne alaka ki Adrian?" dedim doğrulurken.

"Adrian senin çıkışını yapıyorda ondan geri zekalı. "

"E Carlos nerede?"

"Ne bileyim ben işte, kafasına estiğini uyguluyor. Böyle alıp öldüresim geliyor onu ya! İnsan verdiği sözden döner mi Marinette?"

"Yok hayır yani dönmez de, neden gelmediği sordun mu?"

"Hayır sinirlendim kapattım suratına."

"Salak ya."

"Sağ ol ya!"

"Her neyse ben kalmam hastanede falan, " dedim elimi havaya kaldırıp itiraz ederek.

"Senin iyiliğin için söylüyoruz Marinette."

"Hastaneden nefret ediyorum Aria, bunu sende biliyorsun. Bu kadar kaldığıma ben bile şaşırmışken yani."

"Sen bilirsin, o zaman eve gidelim biraz dinlen."

"Aslında iyi olabilir, hastane gürültüsünden uzak misss gibi."

Cümlemi bitirir bitirmez içeriye hemşire girdi.

"Geçmiş olsun Bayan Dupain-Cheng."

"Teşekkürler."

Hemşire serumu çıkartıp küçük bir pamuk parçası verdi. Elimle hafif bastırıp pamuğu avucumun içine aldım, zaten kanamamıştı. Hemşire, bir kaç tane daha kontrol yaptıktan sonra iyi dilekte bir kez daha bulunarak kapıya doğru yöneldi. Kapıyı açıp kapıdan elini çekmeden dışarı çıktı. Sonra kapıyı açtı. Adrian içeri girdiğinde ise kapatıp odadan ayrıldı hemşire. Adrian yavaş adımlarla yanımıza gelip konuşmaya başladı;

"Geçmiş olsun Marinette."

"Teşekkürler."

"De hakikaten neden Carlos gelmedi Adrian? Bana bir açıklama yapacağını söylemiştin?" dedi Aria araya girerek.

"Bilmiyorum ki işim çıktı dedi, önemliymiş. Bana da rica etti, bende kabul ettim elbet. "

"Ben ona bunun hesabını sorarım!"

"Benden hoşlanmadığını biliyorum Aria, ama Carlos arkadaşım, kıramadım."

"Seninle alakası yok, bana söz vermişti! Ona sinirlendim sadece."

"Ne işi çıkmış?" dedim elimi kaldırıp söz istercesine, sakin bir şekilde.

Adrian bana dönüp biraz baktıktan sonra boğazını temizleyip duruşunu az dikleştirdi.