Çay yaprakları engelliyor afete davetiye çıkaranları,
tasarlarlar hiçin bulunduğu gelecekleri;
çingene palmiyesinin çaprazında ve esnerken kız
fethedilecek bir varta kalmadığı kehanetinde bulunacak hâlâ.
Tehlike temelsizdir şimdi: naif şövalye
bulur modası geçmiş devleri ve adı duyulmamış ejderhaları,
düpedüz saçmasapan bir şekilde suçlarken
bezgin prensesler dehşete meyil duyulmasını.
James’vari korudaki hayvan sıçramayacak asla,
zorlayarak kahramanın bunalımlı donuk kariyerini;
ve ilgisiz melekler oynarken Tanrı’nın kozunu,
canı sıkılmış arena güruhu bir kezcik hevesli görünür,
tahribat olsun umuduyla, ne ricalar ne de ikramiyeler
ayartabilecek yazgının anlamsız kapısından hanımı ya da kaplanı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sylvia
PoésieBu yalnızca Sylvia, yani tüm zihnimi içinde binlerce anlam barındıran tek bir cümlesiyle allak bullak edebilen, kusurlarla kuşanmış kusursuz kadın. Ve bir de manik-depresyonun bir faydası. Şiirler için İsmail Haydar Aksoy'a teşekkürler!
