The Secret Coven: The Mysterious Nerds

Chapter 31

The Nerds Thirty One

Eclair's POV

Nang malaman ko kung nasaan nakatira si Zayn ay agad na akong nagpunta roon.

Well, hinahanap ko siya kanina pa napag-alaman ko na hindi pala siya pumasok. Ano kaya nangyari dun?

Yeah. Naiinis ako sa kanya pero may utang na loob ako sa kanya. She helped me a few days ago. And kailangan ko lang magpasalamat sa kanya. Thats it.. I would thank him because of a little sincerity and help by him of me. And I guess he was concerned and care about me, but maybe in just that day.

"I am a girlfriend of Zayn Craig Pox, can you let me in?" Smirked.

Saad ko sa dalawang guard na nagbabantay sa gate ng subdivision kung nasa saan nakatira si Zayn.

"Kayo ho ba talaga, ang girlfriend ni sir Zayn?" Takang tanong ng guards sa akin.

Nagtaka naman ako kung bakit sila nagtatanong. Bobo malamang sa mabagal na alamang, hindi naman ako ang syota ng demonyong iyon eh. Tsk.

"Mukha bang hindi? Pangit ba ako para hindi maging syota niya?" I sarcastically said.

"H-hindi naman po ma'am. Parang nakita na namin kayo sa magazine eh---

"Papapasukin niyo ba ako o mawawalan kayo ng trabaho?" Agad naman nila binuksan ang gate at pinapasok na ako.

Wala naman pala sila eh. Sobrang nagandahan sa akin. Lol. Tsk.

Nang makita ko na ang block number nang bahay niya, ay agad ko naman ipinarada ang kotse ko. The cheap one, baka kasi malaman niya na mayaman ako at Lamborghini pa ang kotse ko o di kaya naman ay mapagkamalan pa akong ninakaw ito. Psh.

Bababa na sana ako sa kotse ko nang mapansin akong muntik ko nang makalimutan. My disguise.

Agad naman ako naglagay ng dapat ilagay sa mukha na para ba ako hindi makilala as a Bliss Kim.

Nang matapos na ako ay tsaka na ako lumabas sa kotse at kumatok sa pinto ng bahay niya. Bahay niya lang, sariling bahay niya lang. I wonder why if where his family. And kung bakit mag-isa lang siya sa bahay na ito or should I say look like a simple mansion.

Nakailang katok na ako ngunit wala pa rin bumubukas sa pinto. I was about to kick the door nang magbukas ito, and finally binuksan din at buti nalang nakaramdam ako na magbubukas ang pinto kung hindi baka siya na yung masipa ko.

I look at him. He's pale. May sakit ba siya?

Nagulat siya pero hindi naman masyado sa kadahilanan siguro hirap siya sa sakit niya ngayon.

"Why are you here?" Matigas at may inis na saad niya.

Tinarayan ko lang siya. At saka hinila siya papasok ng bahay niya.

And totoo nga na he's suffering from a fever. Naramdaman ko naman na nanginginig siya.

"Idiot. You really are. Hindi ka naman bobo para hindi malaman na may sakit ka diba? Kitang nilalamig kana nakatopless ka pa at boxer short. Why so pointless?" Asik ko sa kanya.

Tiningnan lang niya ako ng masama.

"Why are you---

"Don't talk. I'm tired. Let's go upstairs." Akmang hihilain ko na siya pero napaupo ulit ako kasi hinila niya ako pabalik.

"What's your problem?" Asar kong sabi.

"What are we gonna do there?" Takang saad niya.

Hindi ko na siya pinansin at saka ulit siya hinila. At sa pagkakataon ito ay wala na siyang nagawa.