cliché

fashion killers

در برخی فف ها دیده شده :

فف نویس هایی که عادت دارن تمام استایل شخصیت رو بگن تا مثلا ما راحت تر تصورش کنیم در حالی که اصلا اینطور نیست.
فقط حوصله سر بر و گزافه گویی میشه.
به طوری که اکثرا خواننده ها از این قسمت رد میشن و نمی خوننش.
مثلا :
شورت خال خالیه سبز استفراغی و یاسیم رو پوشیدم و بعد جین سایز ۳۶ برشکام رو پام کردم. دکمش گیر کرد به شورتم. زیپش رو کشیدم بالا.
نفس کشیدم. پلک زدم.
خب نوبت بالاتنمه.
Blah blah blah....
به خواننده انقدررر جزییات دادن کار جالبی نیست واقعا‌.

بعضیا حتی میخوان به صورت نامحسوس استایلو توضیح بدن :
داشتم راه میرفتم که یهووو یه آینه جلوم سبز شد.
کلاه هودی آبی نیلیم رو صاف کردم و دست کردم تو جوراب سفیدم و مچ پامو خاروندم. بعد به راهم ادامه دادم.
[ الکی مثلا ما نمیدونیم میخواد فقط تیپ طرفو توضیح بده.]