Başıboş

21.Bölüm-Farkındalıklarım

Garip bir hayatım vardı ve ben bunu şimdi fark ediyordum.Bu bana bile garip gelmeye başlamıştı artık.Son günlerde daha doğrusu buraya taındığımızdan beri çok daha farklı hisler taşıyordum.Bunlar çok anlamsız ve saçmaydı.İnsan hissettiği duyguları anlamsız ve saçma bulabilir miydi?

-Evet..

Birçok şeyi daha doğrusu gözden kaçırdığım bir çok ayrıntıyı daha yeni yeni fark ediyordum.Bunlara örnek vereceksek:

-Bu henüz tanımlayamadığım hisleri herkese karşı hissetmiyorum.Sadece daha önce hiç görmediğim,tanımadığım insanlara karşı oluyordu.Yada tüm bunların onları tanımam yada tanımamamle bir ilgisi var mıydı acaba?

Peki ya bu hisleri neden aileme yada arkadaşlarıma kadar hissetmiyordum?Bu hislerimin bastırılmış duygular olduğunu söylemişti bay swan.Peki bu ne demek ti?

Yani daha güçlü duygularım vardı ama ben bunları aldığım eğitimlerle bastırmış mıydım?

Beynimin içinde dolaşan ve yanıtlamam için can atan bu sorularla nasıl başa çıkacaktım?İçinde bulunduğum bu durum,yaşadığım olaylar,ailem bunlar gerçek miydi?Herşeyin mantıklı bir açıklaması var mıydı?

Buraya geldiğimden beri başıma gelmeyen olay kalmamıştı.

1-Okulun kötü çocuğu olarak bilinen Shaun ile bir birlikteliğimiz olmuştu.Sonra nedensizce ayrılmıştık.

2-Shaun'un sevgilisi jennifer tarafından kaçırılmış ve angela sayesinde kurtulmuştum bu arada ona yardım ederek tabii.

3-Yıllardır fransa'da yaşayan kate teyzem geri dönmüştü ve büyükbabam onu koşulsuzca kabul etmişti.Bu yeterince garip bir olaydı zaten.

4-En önemlisi ve en garip olan bir türlü tanımlayamadığım bu hisler.Eğer o gün sahil kenarında teyzem olmasaydı belkide beni öldürmeye çalışacağımdan habersiz o çocuğu öldürecektim.Gerçi kalbine yakın bir yere bıçağımı saplamıştım en son.Öldürmüşte olabilirim yani.

5-Çok ama çok acil bir açıklamaya ihtiyacım vardı.MANTIKLI BİR AÇIKLAMAYA..

Tüm bunları odamda düşünüyordum.Son olayda en son neler yaşandığı tam olarak hatırlamıyorum.Ama emin olduğum birşey var ailem tarafından bir ilaçla uyutulduğum.Çünkü en son hissettiğim o duygu o kadar güçlüydü ki o an kesinlikle birilerin zarar verebileceğimden emindim ama şuan yatağımdaydım ve kimseyi öldürmüş gibi vicdan azabı çekmiyordum çünkü hiçbirşeyi hatırlamıyorum.

Bununda tek açıklaması var:Aldığım bir ilaç daha doğrusu verilen bir ilaç sayesinde son yaşadığım olayları hatırlmıyorum.

Düşüncelerime o kadar yoğunlaşmıştımki kapının çalındığını duymamıştım ve pat diye birisi içeriye daldı.

Davetsiz misafir...

Shaun..