I Thought You Said Forever (Completed-Editing)

Chapter 6

Nagising ako sa ringtone ng phone ko, someone is calling. Nagmadali kong dinampot ang phone. Sino kaya itong tumatawag sa akin sa ganitong kaaga. I checked the caller ID...

"What?" naiinis kong tanong. "Why so early? It's only five in the morning" agad na bungad ko kay Shaine, humihikab pa ako sa sobrang antok ko.

"Besti, maaga ka namang pumasok please?" parang na-iimagine ko si Shaine na nagmamakaawa sa akin.

"Bakit nga?" kung nakikita lang ni Shaine ang reaction ko sigurado akong maiinis din siya.

"Di ba nga absent ako sa accounting 5A natin, I need to catch up sa lesson natin. I need to copy your notes. Sige na please..."pangungulit niya over the phone. Silence...hindi pa rin ako sumasagot.

"Sige naman na girl." natatawa na ako sa pagmamakaawa niya.

Knowing Shaine hindi ka niya titigilan hangga't hindi niya nakukuha ang gusto niya.

"Okay, okay...you owe me a breakfast." humiga ulit ako sa malambot kong bed.

"Sure yon lang eh, thanks besti! love you!" sigaw niya. 

"Sige na, sige na..bye..." sabi ko naman. For good times and bad times, we never fail each other so anytime, anywhere kung kailangan namin ang isa't isa there's no way to reject ang request ng bestfriend.

In-off ko phone ko and closed my eyes...I'm trying na matulog ulit...Pero nang pumikit ako mukha naman ni Edward ang nakikita ko..' Hey, what's wrong with you? Bakit iniisip mo si Edward' tanong ko sa sarili ko. Baka naman hindi ko lang matanggap na binastos niya ako yesterday sa class.  That super yabang...Pero bakit ganun na lang kung makatingin at mag smirk sa akin?

Kahit anong pilit kong matulog at maalis sa isip ko si Edward wala pa rin. I decided to wake up na lang. Bumangon ako and fixed my bed. I went straight to the bathroom, took a bath and finally after 20 minutes lumabas na ako sa bathroom.

Two rooms lang yong apartment na tinitirhan ko, relative ko yong nasa kabilang room. Most of the time mag-isa lang ako dito kasi may work siya and every weekend umuuwi siya sa province namin. Nasanay na rin ako for almost four months na mag-isa ko lang. Before kasi nakikitira ako sa ate ko na two rides away sa school, medyo hustle yon on my part.

I dried my hair with the towel and I opened my closet. I only have few clothes basically yong mga comfortable lang ako and most of them ay Ladies' Tees, jeans and some dresses for casual. I picked up the white tee with mickey mouse print, I matched a black jeans and pink doll shoes. Nilugay ko na lang hair ko. After fixing my self, I grabbed my bag, left and locked my room.

Super aga kong pumasok sa school, I was actually there at 7:30. I went straight sa Gazebo, dito kami usually na naghihintayan, it's in the middle of somewhat garden sa campus. A nice place to spend vacant time.

When I saw Shaine sitting na already, kinuha ko ang notebook ko sa bag ko at inabot sa kanya.

"Oh yan na, disturbance!" bungad ko sa kanya, napalakas ata yong boses ko nakatingin kasi ibang students na nagtatambay din sa Gazebo.

"Thank you besti ha, your the best talaga," niyakap ako ni Shaine. Napasulyap ako sa lalaking dumadaan sa harapan ko habang yakap ako ni Shaine.

"Hi!" hindi ko sinasadyang lumabas yon sa bibig ko.

"Hi!" he answered. Himala nakangiti si Mr. Yabang. Diretso parin siyang naglakad. 

"Oh, that must be Edward," gulat na sinabi ni Shaine. "Did I hear it right, nag-hi din siya?" tanong pa niya.

"Go na, kopyahin mo na notes ko baka malate pa tayo," umiwas na ako sa usapan about him. She started copying my notes. While I just sitting next to her playing sa Samsung S4 na pinadala ng brother ko.