TRANSLUCENCE: Awakening the Protector

2: Bergonnia

Xylenna's POV

"Lenna, wag ka ng magtago!"

"Layuan mo ko halimaw! Ahhhhh!!!"

Grrrr....

—————————————-

"No!!!"

Napabalikwas ako ng bangon. Panaginip, panaginip lang pala yun.

"Binibini, ayos ka lang?"

Pero teka, saan ako? Sino tong babaeng nasa paanan ng kama? Even the room isn't mine.

"Wag kang matakot binibini ligtas ka dito. Ako nga pala si Adela."

Tinignan ko lang sya habang malawak ang ngiti nya sakin. She's so beautiful, maamo at maliwanag ang mukha nya. Magkasing edad lang ata kami and she seems normal pero bakit napaka courteous nyang magsalita sakin? I feel like I went back to 70's.

"Uhm, I'm Lenna. Nasaan ba ako? Pano ako napunta dito?"

"Ang ganda naman ng pangalan mo. Nasa Bergonnia ka, nakita ka kasi ni Manong Dan na walang malay sa border ng bayan."

Border? Good thing at may English word syang nabigkas kundi iisipin ko na talagang nag time travel ako papunta sa era ng pananakop ng mga Espanyol sa Pilipinas. Pati ba naman kasi pananamit ni Adela ay masyadong maka Pilipina, I mean not like Filipiniana pero hindi rin masyadong moderno basta yung mataas na palda at masyadong balot na upper clothes. Nah, whatever. Ang importante ngayon ay ang kalagayan ko at kung nasaan ako.

"Bakit parang ngayon ko lang ata narinig ang bayan niyo? And I hope you won't mind but I really feel like this place is kinda strange."

Biglang nanlaki ang mga mata nya sa sinabi ko na para bang nagulat, sorry naman sa pagka straight forward ko pero agad naman syang bumawi at ngumiti ulit sakin.

"Oo, malayo kasi talaga kami sa labas. Ahh, Lenna kaya mo na bang gumalaw? Kung gusto mo sabay na tayong bababa sa kusina, saktong maghahapunan na din pero kung di mo pa kaya, dadalhan nalang kita ng pagkain dito."

"No thanks but I can manage. Nakakahiya naman sayo."

Dahan-dahan akong tumayo, inalalayan naman ako ni Adela. Masakit pa din kasi ang buong katawan ko.

"Kailangan mo na talagang kumain para bumalik ang lakas mo. Isang araw ka kasing tulog mula nung dalhin ka dito ni Manong Dan, ginamot narin namin ang mga sugat mo."

Seriously, Like tulog na tulog ako sa bahay at bayan na di ko man lang alam kung saan o kung ligtas ba ako?

Nagulat ako nang binuksan ni Adela ang kwarto para lumabas kami, nasa second floor pala kami ng isang malaking bahay. I never thought na ganito pala ka yaman ang sumagip sakin sa kawalan, di lang pala simpleng bahay ang tinuluyan ko kundi isang mansion. Nilibot ng mga mata ko ang paligid sa loob ng bahay, the interior design is not too modern but glamorous, parang nasa kaharian ako ng pinaka eleganteng hari sa buong mundo, even the paintings on the wall wala akong nakitang may katulad ito sa mga art exhibits na binibisita ko, the chandeliers and furniture are stunning unique too.

Inalalayan pa din ako ni Adela hanggang makarating kami sa sinasabi nyang kusina na sa pagkakaalam koy para kaming nasa event hall, pati pala simpleng lamesang pagkakainan dito eh kailangan pang long table na may candles.

"Aleng Matilda, sasabay na po sa hapunan si Lenna."

Ngayon ko lang napansin na nasa harapan na pala kami ng matandang babae at matandang lalaki. Di gaya ni Adela, ang dalawang matanda ay strikto at mapanuring tumingin sakin mula ulo hanggang paa.

Okay, I get it. They are not the hospitable ones. Kung di lang siguro tinawag ni Adela ng "Aling Matilda" ang matandang babae, iisipin ko ng sya ang Donya ng haciendang to pero kung hindi sya, sino?

"Umupo ka hija. Ako si Danilo Gregor, at ito naman ang asawa kong si Matilda."

So si Mang Dan ay si Danilo Gregor? I owe him a gratitude for saving my life.

"Maraming salamat po sa pagligtas sakin Sir Dan."

"Tawagin mo syang Mang Dan, yan ang nakasanayang tawag ng mga kabataan sa asawa ko."

Finally nagsalita rin si Aleng Matilda, she's so poker and cold. Nakakaintimidate ang aura nya.

"Kumain ka ng marami hija nang manumbalik ang lakas mo, bukas na bukas ihahatid ka ng asawa ko sa labas."

"Ho?"

Di ko maintindihan si Aleng Matilda, saang labas?

"Hindi nakabubuti sa asawa ko ang pagdala nya sayo dito sa lugar na to at lalong di nakabubuti sayo. Kaya sana bukas na bukas, wala ka na dito."

Di ko maintindihan ang sinabi ni Aling Matilda pero I can't blame her for treating me this way kung totoo namang di nakakabuti sa kanila na andito ako, di naman nagsalita si Manong Dan. Tumango nalang ako sa kanila, kahit papano'y utang ko sa kanila ang buhay ko. Tahimik lang kaming kumakain, ang palangiting si Adela ay di narin umimik.

THIRD PERSON's POV

"Suotin mo yan at wag na wag kang mag-aangat ng mukha pag nasa checkpoint tayo. Naiintindihan mo ba hija?"

"P-po? Ahh o-opo."

Naguguluhan man ay isinuot naman ni Xylenna ang malaking hood na binigay ni Manong Dan, may sunglasses and cap din. She knows why Manong Dan wanted her to wear it , the old man wanted to hide her identity but why? Ang alam lang nya the Sebastians were out of it.

"Adela, thank you so much for helping me. Di kita malimutan at ang kabutihan mo, kung bibigyan pa sana tayo ng konti pang panahon na magkasama I'm sure we'll get along too well."

She smiled heartfully kay Adela, gumanti naman ito at hinawakan ang kamay nya. There's an apologetic look in her eyes habang nakatingin kay Xylenna.

"Ako din Lenna, di kita malimutan. Gusto ko pa sanang dito ka muna pero pasensya ka na talaga. Kailangan mong umalis."

Naguguluhan si Xylenna, bakit ba kailangan nyang umalis agad? Ano bang meron sa bayan ng Bergonnia? She wants to know more about the town not as a desperate novelist searching for brilliant scope for her books but as a stranger in that mysterious place.

"Hija, kailangan na nating umalis."

Wala ng nagawa pa si Xylenna kundi ang magtungo sa kotse at sundin ang matanda. Sa huling pagkakataon ay tinignan nya muli ang mansion na tinuluyan nya. Mula sa garden sa labas hanggang sa ikaapat na palapag nito. She was about to hop in nang maagaw ang atensyon nya sa may salas ng ikaapat na palapag.

"Is that a man?"

Gulat na tanong nya kay Adela nang mapansing parang may taong mula sa fourth floor na nakatingin sa direksyon nila pero agad naman itong nawala ng lumingon din si Adela dun.

"Ha? Wala namang tao Lenna. Sige na, magmadali na kayo. Kailangan nyo ng umalis."

She looked at the 4th floor again and saw no sign of someone or something watching over her. She sighed and hop in.

"Bye, Adela."

I guess, this place will remain just a mystery to me. Bye Bergonnia.

She said to herself and leave.

October 24, 2018

7:23 am