''Beni kendine aşık et''
Haftalardır beynimin içinde yankılanan, sürekli tekrar eden, olup olmadık zamanlarda aklıma gelen tek cümle bu.
Peki ben bu durumdan şikayetçi miyim? Kesinlikle hayır.
Dünya'da ki en güzel cümlelerin listesi yapılsa kesinlikle 'Beni kendine aşık et.' birinci sırada olurdu. Tamam belki fazla abartıryorum. Belki sıradan bir cümledir ama bunu söyleyen kişi Doruk olunca sıradanlıktan çıkıyor.
Doruk...
İsmini her duyduğumda kalbimin, kaburgalarımı delip geçecek şekilde atmasını sağlayan varlık. İlk gerçek aşkım. Kalbimi defalarca paramparça eden kişi. Ve her seferinde o parçaları tek tek toplayıp, birleştiren, sonunda hiç hasar yokmuş gibi eski haline getiren kişi.
Üç hafta, evet tam üç hafta önce yine kalbimi onarıp, tamir etti Doruk. Beni zorla götürdüğü -aslında gitmekiçin can atıyordum- ağaç evde ilk defa açık açık konuşmuştu. Bu biraz tuhaftı. Son olarakta onu kendime aşık etmemi istemişti. Başka ne isteyebilirim ki? Zaten onu tanıdığımda beri tek amacım buydu ve şimdide o da bunu istiyordu.
Sonuç olarak şuan Doruk'la aramız çok iyi. Uçağı bilerek kaçırıp yut dışına gitmekten vazgeçti. Kalmayı seçti. Beni seçti. Benimle olmayı seçti. Bana aşık olmayı seçti.
Okuldakiler bizi yine barışmış bir şekilde göründe oldukça şaşırdılar. Bazıları sevinirken bazıları göt oldu. Şimdi onları boşverip yakın çevremdekilerden bahsetmeliyim.
Özlem..
Ona olanları anlattığımda kısa süreli bir şok geçirdi. Tıpkı o da benim gibi Doruk'tan bu sözleri beklemiyordu. Her ne kadar Doruk'u sevmese de ''Sen mutluysan ben de mutluyum.'' diyerek beni destekledi.
Efe..
Bu konuda kesinlikle negatif. Doruk'u sevmiyor ve onunla olmamı istemiyor. Yine kalbimi kıracağından korkuyor sanırım. Efe'nin tercihi Akın'dan yana. Her zaman olduğu gibi.
Akın..
Ona karşı oldukça fazla suçluluk hissediyorum. Snaki onu kullanmışım, Doruk'a ulaşınca da bir kenara atmışım gibi geliyor. Zamanı geriye alabilsem kesinlikle Akın'a deneyelim demezdim.Onunla sevgili olmak yaptığım en büyük hatalardan biriydi. En azından önceden benimle konuşuyordu. Şimdi ise yüzüme bile bakmıyor. Beni gördüğünde yolunu değiştiriyor. Umursamamaya çalışıyorum ama olmuyor, üzülüyorum. En kısa zamanda kendimi affettirmem gerekecek.
Ulaş..
İşte benim adamım. Doruk'la barışmamızı 'tam anlamıyla' destekleyen tek kişi. Doruk ona ağaç evde olanları anlattıktan sonra, Ulaş benimle konuşmak istediğini söylemişti. Söyledikleri hala aklımda.
''Bir daha asla birbirinizden uzak kalmak gibi aptallıklar yapmayın. Sizin kaderiniz bu.Birbiriniz için yaratılmışsınız adeta. ne olursa olsun her defasında barışmanız...bence bu bir işater. Ve sen Günce..sen Doruk'a iyi gelen tek şeysin. Onu asla bırakma.''
Asla unutmayacağım cümleler listesinde aklımın bir köşesine ekliyorum bunu da.
Son olarak da Eray...yani psikoloğum.
Ona olanları en ufak ayrıntısına kadar anlatmıştım. Beni oldukça dikkatli dinledi.Aslında söyledikleri ondan beklemeyeceğim şeylerdi. Birbirizimi tamamladığımızı söyledi. O ve ben zıt kutuplarız, bu yüzden de sürekli birbirimizi çekiyoruz. Yani çekiyormuşuz. Eray böyle söylemişti.
Garip olan şu ki bütün bu yaşadaklarımdan ailemin haberi yok. Aslında Eray'la yeni tanıştığımızda ona ön yargılı davranmıştım. Sürekli tersliyordum ve ona güvenmiyordum. Onunla konuştuklarımızı aileme anlatacağından emindim ama o beni şaşrıtıp hiç bir şey anlatmamıştı. Belki de güvenimi böyle kazanmıştır.
