24.bölüm

39.9K 2.6K 227
                                    

Gözlerim kapanmak üzereyken telefonum titreyince yatağımdan kalkıp telefonuma uzandım.

Mesajın Doruk'tan geldiğini görünce heyecanlanmıştım.

Mesajı açıp okudum.

"Konuşmamız lazım. Önemli."

Hadi ama şaka mı bu?
Ne zaman böyle bir mesaj gelse mutlaka kötü bir şey oluyordu.
İçimdeki ses yine kötü bir şey olacak diyordu.

Cevap yazmak için mesaj bölümünü açtım.

"Ne oldu?"

Mesajın gelmesini beklerken kalbim sıkışıyordu resmen. İçimdeki sıkıntı gittikçe artıyordu.

"Yüz yüze konuşalım."

"Babam evde. Dışarı çıkamam. Seni görürse neler olacağını düşündün mü hiç?"

Çok geçmeden cevap geldi.

"Beş dakika sonra oradayım."

Bu çocuk beni ne zaman ciddiye alacak?

Derin bir of çektikten sonra aynaya baktım. Kıyafetlerim düzgündü. Saçımı topuz yapmıştım. Genel olarak baktığımda Doruk'un karşısına çıkabilir  vaziyetteydim.

Şimdi yapilacak tek şey vardı. O da Doruk'u beklemek.

Tıpkı söylediği gibi beş dakika içinde gelmişti.

"Aşağıdayım."

"Gelemem. Babam evde dedim sana."

Mesajıma cevap gelmesini bekliyordum ki telefonum çaldı.

Açar açmaz konuşmaya başladım.

"Söyler misin bana nasıl çıkacağım evden?"

"Sen bir yolunu bulursun Günce."

"Bulurum öyle mi? Babama ne diyeceğim? Doruk beni bekliyor. Onun yanına gidiyorum mu?"

"Günce. Önemli dedim. Önemli olmasa önemli demem degil mi?"

"Tamamda Doruk nasıl çıkayım dışarı?"

"Of. Günce odana geliyorum o zaman ben. Tırmanmaya başlıyorum."

"Doruk saçmalama. Bir yerine bir şey olacak."

"Daha önce de tırmandım. Endişelenme."

"Hayır hayır  yapma. Ben aşağı gelicem."

Telefonu kapatıp dışarı çıkmak için bahane düşünmeye başladım.

Acaba markete gidiyorum falan mı desem? Babam bu saatte tek başıma göndermez ki.

Efe beni almaya gelmiş biraz gezip geleceğiz desem bu sefer de Efe'yi görmek isteyecek.

Odamdan dışarı çıktım. Salona bir göz attığımda hem annemin hem babamın televizyona iyice odaklandıklarını gördüm.

En iyisi hiçbir şey söylemeden çıkmaktı.

Kapıyı sessizce açtım, dışarı çıktıktan sonra yine sessiz bir şekilde kapattım.

Doruk az ilerde arabasına yaslanmış bir şekilde beni bekliyordu.

"Heey." dedim yanına gittiğimde.

"Ne söyleyip çıktın?" diye sordu.

"Hiçbir şey. Gizlice çıktım evden."

'"Tıpkı senden beklenileceği gibi." dedi arabadan ayrılıp duruşunu dikleştirirken.

Seni Unuttuğumu Hatırlamıyorum ϟ 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin