8.bölüm

65.3K 3.2K 502
                                    

Özlem, Efe, Melis, Ulaş, ben ve Doruk bir masanın etrafında toplanmıştık ve birinin konuşmasını bekliyorduk.

Dejavu diye geçirdim içimden. Daha sonra derin bir nefes alıp sessizliği bozdum.

"Doruk'un sana söylemek istediği bir şey var Efe."

Efe kolunu Melis'in omzuna atıp arkasına yaslanırken Doruk bana sinirle bakıyordu.

Eğer benimle barışmak istiyorsa bunu yapmak zorundaydı.

"Hadi Doruk." dedikten sonra masumca gülümsedim.

Doruk oturduğu yerde biraz dikleşti ve konuşmaya başladı.

"Herkesin bildiği gibi senden hoşlanmıyorum Efe, sana uyuz oluyorum. Ve bu konuda duygularımızın karşılıklı olduğuna eminim."

Böyle mi özür dileyecekti? Bu daha çok yeni bir tartışmanın başlangıcı gibiydi.

Özlem'e baktığımda Doruk'u çaktırmadan videoya aldığını gördüm.

Deli bu kız ya.

"Günce'yle yakın olduğun için -gereğinden fazla- kavga ettik. Pişman mıyım diye sorarsan hayır değilim."

Ne diyor bu çocuk? Özür dilemeyecek miydi?

Masanın altından Doruk'un ayağına vurduğumda kaşlarını çatıp bana baktı.

Kimseye belli etmeden dudağımı işaret ettim ve başımı olumsuz anlamda salladım. Yani bu demek oluyordu ki; eğer özür dilemezsen beni asla öpemezsin.

Doruk nefesini sesli bir şekilde dışarıya verdikten sonra Efe'ye döndü.

"Ama sonuç olarak sen Günce'nin arkadaşısın ve istemeden aynı ortamlarda bulunuyoruz. Yani birbirimize düşman olmaya gerek yok."

İşte Doruk'un özür dileyişi böyle oluyor. Bünyesi alışık değil. Fazla bir şey beklememek lazım.

Tüm bakışlar Efe'ye çevrildiğinde bende ona baktım ve yavru kedi bakışımı yolladım.

"Gereksiz kıskançsın." diyerek söze başladı Efe.

"Kıskanmayan erkek mi olur lan?"

diyerek lafa atladı Ulaş. Bunu söylerken Özlem'e bakıyordu.

"Fazla kıskançlık aşkı öldürür." diyerek devam etti Efe, Ulaş'a aldırmadan.

"Ama tamam kabul. Düşman olmaya gerek yok. Aradaki buzları eritelim. Günce için."

İşte benim Efe'm ya. Hanimiş benim arkadaşım.

"Günce için." diye tekrar etti Doruk. "Sadece Günce için."

Ve sonra tüm bakışlar bana çevrildi.

Herkes bir şey söylememi bekliyor gibiydi. Tabi bende aklıma gelen ilk şeyi söyledim.

"Yılanlar nasıl çiftleşiyor?"

Sorum üzerine hepsi yüzlerini buruşturdu. İçlerinden bana 'gerizekalı bu kız' dediklerine eminim.

Neyseki zil çaldı ve hepimiz sınıflara dağıldık.

*****

-Okul çıkışı-

Bir okul gününün daha sonundayız.

Ve ben acayip sıkılıyorum.

Başımı kaldırdığımda Doruk'un arabasına binmek üzere olduğunu gördüm ve koşarak yanına gittim.

Seni Unuttuğumu Hatırlamıyorum ϟ 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin