Kısa bir aradan sonra yine birlikteyiz. Öncelikle zor zamanımda yanımda olduğunuz için hepinize sonsuz teşekkürler.
'Duyuru' bölümüne yaptığınız yorumlarla bir aile gibi olduğumuzu gösterdiniz. Bizimkisi sadece okur-yazar ilişkisi değil. Bambaşka bir şey.
Mesajlarınıza cevap veremediğim için üzgünüm kafam çok dağınıktı.
Her neyse lafı fazla uzatmayacağım.
İyi okumalar.
Yüzümdeki aptal gülümsemeye bir türlü engel olamıyordum.
Sürekli gülüyordum, sonra ciddi olmam gerektiği aklıma geliyordu ve bunu komik bulup buna da gülüyordum.
Aklımda sürekli Doruk vardı. Beynimin %90 'ını işgal ediyordu ve bu beni rahatsız etmiyordu. Aksine böyle olmaktan mutluydum.
"Komik bir şey varsa söylede biz de gülelim."
Ve sevgili matematik hocamız söylediği cümleyle bütün keyfime sıçmış durumda.
Şimdi ona "Sizin tipinizden daha komik ne olabilir ki?" demek istesemde demedim tabi ki.
Tam bu sırada zil çalınca "Bir daha ki dersimizde anlatırım, o zaman gülersiniz hocam." diyerek sırıttım.
"Terbiyesiz." diye mırıldandı ve sınıftan dışarı çıktı.
Bu hocalar hiç çekilmiyor doğrusu.
"Cidden sen neye gülüyordun öyle?" diye sordu Özlem.
"Gülüyorum, çünkü mutluyum."
"Mutluluğunuzun sebebini bize bahşetmek ister misiniz hanımefendi?"
Dalga geçmesine aldırış etmeden anlatmaya başladım.
"Dün okul çıkışında Doruk ile birlikteydim. Ah o kadar güzeldi ki.. Aslında önce beni sinir etti falan ama sonra sahile gittik. Konuştuk falan. Daha sonra neden kendisine aşık olduğumu sordu. Bende birkaç cümle söyledim. Tabi bu sırada elim kalbinin üstündeydi. Ben konuştukça onun kalp atışları hızlandı. Özlem gerçekten çok güzeldi."
"Bahsettiğimiz kişinin Doruk olduğuna emin misin?"
"Şizofren olmadığıma göre?"
"Açıkçası bahsettiğin kişinin Doruk olmasındansa şizofren olma ihtimalin daha yüksek."
Ona dil çıkardıktan sonra oturduğum yerden kalktım.
Bu sırada "Aşkoooğğğmmm." diye bağıran Melis sınıfa girdi ve Efe'nin boynuna sarıldı.
Acaba bir gün Doruk ve bende böyle olur muyuz? diye düşünmeden alamadım kendimi.
"Tabiki de hayır." dedi iç sesim. "Doruk kendisine 'Aşkooğğmm' demene asla izin vermez."
Sanırım içimdeki ses bu sefer haklıydı.
"Siz ikiniz." dedi Özlem parmağıyla Melis ve Efe'yi işaret ederek. "İticisiniz." diyerek devam etti.
"Neremiz iticiymiş Özlem hanım?" diye sordu Efe gülümserken.
"Aşkım, canım, tatlım falan. Bunlar çok itici." diyerek cevap verdi.
Melis ve Efe Özlem'e dil çıkardıktan sonra tekrar birbirleriyle ilgilenmeye başladılar.
"Hadi bahçeye çıkalım." derken Özlem'i kolundan çekiştirmeye başlamıştım bile.
Bahçeye çıktığımızda banklardan birine oturmak yerine biraz gezinmeye karar verdik.
Havalar güzel olduğundan dolayı çoğu öğrenci bahçedeydi.
