Imagine If

37

Crystal's POV

Nagulat ako sa nakita at agad agad na tinawag si Xyrene.

"Xyrene take a look at this!" I called her and she went towards me and saw what I was holding

Its a piece of paper that I saw in Kalirea's closet inside her black sweater. Nahulog ko kasi ang sweater niya at nakita ang papel.

It says:

"If she's a part of a incident she doesn't remember then how can she solve that puzzle?"

Agad kaming naalarma ni Xyrene. Ano ang alam ni Kalirea tungkol dito?

Kinuha ko ang cellphone ko at kinuhanan ko ito ng litrato.

"Is it okay kung isend ko sa kanila to?" Tanong ko kay Xyrene na nagaayos ng bag

"Yeah" matipid nitong sagot

Nagtaxi kami papunta sa hospital na kinakalagyan ni Kalirea at buong ride namin ay tanong ako ng tanong kay Xyrene

"I mean Kalirea knows about the puzzle but what is she talking about 'she can't remember'?"

"Whats that incident? Is she talking about Alystra?"

"What are we gonna do?" Sunid sunod kong tanong kay Xyrene ngunit nakapikit lang ito at ngumiti sa akin.

"Lets just ask her" sagot niya sa akin

Pagdating namin sa kwarto kung saan nakaconfine si Kalirea ay nagwawala ito.

"Nakakairita naman eh!" Sigaw niya, wala sa mga lalaki ang lumapit sa kanya at hindi alam ang gagawin.

Kaya lumapit kami ni Xyrene sa kanya at niyakap siya. I miss this.

"Kalirea? Okay ka lang ba? May masakit ba sayo?" Pagaalala kong tanong

"Oh isn't the answer obvious? NAKIDNAP AKO. Sa tingin niyo okay ako?!" Sigaw niya and biglang tumahimik ang kwarto

"Nakikita niyo to?!" Sabi niya at itinuro ang mga pasa at sugat niya

"Sa tingin niyo okay lang ako?! Sa tingin niyo ba may masakit sa akin? Ayan! Yan yung sagot" sabi pa niya

"Kalirea..."

"Sa ilang araw at gabi na nandun ako, wala silang ginawa kundi saktan ako! Akala ko mamatay na ako! So sa tingin niyo ba okay ako?"

"Kalirea, calm down" sabi ni Xyrene at napayuko si Kalirea.

Umiiyak siya at nakahawak sa ulo niya. Tumabi ako sa tabi niya at pinapakalma siya.

"Bakit kasi ang tagal niyo? Bakit ngayon lang kayo dumating? Bakit..." nahihina niyang isinabi

"Sorry Kalirea, sorry" sabi ko sa kanya at napatingin ng masama kay Iron.

Kung sana hindi to pinatagal ni Iron, edi sana hindi to mangyayare kay Kalirea. Sana ay naligtas pa namin siya nang mas maaga.

I know Kalirea is angry pero di ko siya masisisi. She must have went through alot. Looking at her wounds and bruises, malalalim at mukhang masakit nga.

The one to blame is those who hurt her, and I'm gonna kill them kapag nakita ko sila.

Pinakalma muna namin ni Kalirea at pinagpahinga at lumabas muna kami ng kwarto niya at nagpunta sa canteen.

"Guys tatanungin ba natin sila tungkol dun sa note na yun?" Tanong ni Larkin

"Aba shempre!" Sabi ko naman

"Yep, we just have to let her rest more para makausap natin siya ng maayos. Kung pwede maari ngayon natin siya tanungin" sabi ni Xyrene

"But would it be better kung pagpahingain muna natin siya at bukas nalang natin siya tanungin?" Neivan asked