Imagine If

32

Nandito ako sa hospital dahil ako ang magbabantay kay kuya ngayon dahil may meeting daw si mama about her work at nahihiya si mama na tawagan si ate Ela kaya she told me to just come.

Dala dala ko ang laptop ko dahil may online class ngayon. Tulog si kuya at sigurado ay magugulat siya kapag nakita niya ako ngayon dahil halos ilang linggo ko narin siya hindi nabibisita dahil sa mga nangyayare ngayon.

I'm such a bad sister. Mas inuna ko pa yung ibang bagay kesa sa kuya ko.

"Hoy sino ka?" Nagulat ako at nilingon siya

"Kuya, gising ka na pala" sabi ko at nilapitan siya

"Hindi ka pumasok?"

"Ay oo kuya pumasok ako! Siguro nasa school ako ngayon" sarkastiko kong sinabi

"Kahit kelan manang mana ka sa akin" sabi niya at napangiti naman ako

"Anong mana? Hindi ako panget katulad mo no" sabi niya at babatukan sana niya ako pero nakaiwas ako

"Kung makakatayo lang ako, baksag ka na dyan" sabi niya

"Too bad you can't" sabi ko and this time nabatukan niya na talaga ako pero masaya ako, kasi ganito naman talaga kami ni kuya bago pa siya maaksidente.

"I heard na baka next week makalabas ka na" sabi ko at napayuko naman si kuya

"Yeah, kaso magtetheraphy pa ako para makalakad na ulit ako. Sabi ng doctor na baka mga ilang buwan lang ay babalik na daw ako sa dati" sabi niya

"Don't worry kuya, we'll be by your side naman"

"Kelan ka pa natutong maging sincere?"

"Kuya naman eh!"

"But thanks kaps" I haven't heard that in a while. We always call each other kaps as a shortcut of kapatid.

Naalala ko tuloy si ate Ela, at the event may nagsasabing di siya tunay na anak at kapatid ni Alexane. I don't really want to ask kuya about dahil baka hindi rin naman niya alam.

I don't want to ask Ate Ela about dahil hindi kami close. Eh kung si Alexane kaya?

"Ah kuya, bibili lang ako ng kape sa vending machine dyan sa labas." Paalam ko at lumabas ng kanyang kwarto

Nagdadalawang isip ako kung tatawagan ko ba si Alexane. I still think of her as a friend. Kaso hindi ko na alam how to approach her. It has been a while since I've talked to her.

"Hey! I wasn't informed that you are here" sabi ni Ate Ela na ikinabigla ko. Nandito pala siya

"Ah yes, mom couldn't make it today so she told me to come here" oh diba english yan ah

"She should have called me!" Sabi naman niya

"Nahihiya kasi siya but for now pwedeng ikaw nalang po ang mag bantay?"

"Ah sure, may ipapakita rin kasi ako sa kuya mo" sabi ni ate ela at pumasok na sa loob ng kwarto

"Ela ko" rinig ko mulap sa loob ng kwarto. Ugh ang cheesy pala neto ni kuya eh. Dahil sa kabitteran ay padabog ako na naglakad palayo.

Nagpunta ako sa lobby at tatawagan si Alexane but I accidently dropped my phone when someone touched my shoulders.

Lumingon ako at nakita si Alexane sa likod ko.

"I see that you're about to call me. Whats the matter?" Sabi nito ng nakasmile. Ang tono ng kanyang pagsasalita ay punong puno ng tamis at hindi ko maiwasang mapangiti nang makita ko siya.

"Hey..."

"Its been a long time since we've talked or even see each other. Whats up?" She said

"I'm doing just fine" I answered