After the meeting, Ocean and Elyc helped me finding the receipt.
"So ang una kong pinuntahan is yung sa cashier sa baba malapit sa office. Tapos sa locker, tapos nagpunta ako sa sport complex. Nagpunta ako sa clinic tapos sa library" Explain ko
"I'll check at the office, the locker area and the library. You guys check the rest" sabi ni Ocean at kinindatan niya kami at naglakad palayo.
Kami naman ni Elyc ay naglakad papunta kung saan kami unang nagkita ni Elyc. Sa sport complex.
"Hey, wag ka magalala we can find it" sabi ni Elyc
"Whats your full name again?" Tanong ko
"Elyc Brail Chance, bakit?" Sagot niya
"Does anyone call you Brail?" I asked
"No. I usually introduce myself as Elyc" he answered
"Can I call you Brail?" I suggested
"Yeah sure, but why?" Tanong niya
"You call me Lyst alot, so I'll call you Brail. We both have nicknames now" sabi ko naman at napatingin sa kanya
"Di ba parang childish?"
"At first yun yung tingin ko about nicknames. But doesn't it feel unique and special?" Sabi ko
"I guess so. Ano nga pala ang favorite mong fruit, question lang" tanong niya
"Orange, ikaw?" Sagot ko
"Its strawberry" he answered
"Talaga? That reminds me of someone" mahina kong sinabi
"Anyways, maghanap na tayo" sabi niya at tinignan namin ang bawat sulok ng sport complex pero wala kaming nakitang receipt.
Nagpunta rin kami sa clinic pero wala daw silang nakita at wala naman daw silang nakita.
We met Ocean at the nearest coffee shop near our school.
"Did you see anything?" I asked to Ocean
"Sadly puro mga jerks lang ang mga nakita ko. Ugh" sabi naman niya
"We didn't see the receipt either, we also looked everywhere but wala talaga" sabi naman ni Brail aka Elyc.
"Ah, Alystra. Lets talk tomorrow about the writing part, kailangan ko na kasi umuwi" sabi ni Ocean
"Yeah, thanks for helping me. I appreciate it" sabi ko at nagpaalam na siya.
Naiwan kami ni Brail sa coffee shop. Sumipsip ako sa ice coffee ko at biglang sumakit ang ulo ko. Na brain freeze siguro.
"You okay?" Tanong ni Brail
"Yeah, uuwi na ako" sabi ko at nilaklak ang baso.
"Gusto mo ihatid kita?" Suhestyon niya
"No, no thanks" sabi ko at kinuha ang bag ko at lumabas na ng coffee shop.
Sumakay ako ng jeep pauwi at may nakasabay akong couple. Yuck talaga! Alam kong mahal nila ang isat isa, pero sana wag naman silang maghalikan sa jeep! Halos lahat tuloy ng mga pasahero nakatingin sa kanila.
Yung iba magpalakpakan pa. I don't get people these days! Di naman ako bitter dahil wala pa naman akong experience tungkol dyan, and di naman ako humahadlang sa mga couples but sana they know their limitations.
Nakita ko na malapit na ang baba ko. Papara na sana ako nang bigla ako pinigilan ng katabi ko.
Tumingin ako sa katabi ko. Nakahoodie siya at natatakpan ng hood niya ang mukha niya. Di ko nakita ang mukha niya. Ang rude naman siguro if ibababa ko yung hood niya.
BINABASA MO ANG
Imagine If
Fiksi Remaja(Imagine #1) Alystra, a girl with an aloof attitude and hate flirts meet again with her childhood bestfriends who lost his childhood memories. Little did she know, the story is more deeper than that. Threats and mystery keeps coming on her way and m...