Chapter 37

342 17 0
                                    

Lunes, pumasok ako nang wala sa tamang pag-iisip. Ulol bry

Sirang-sira na tong' utak ko at hindi ko alam kung paano pa ba mag-iisip nang tama. Sa isang araw hindi ako makapaniwalang ganon kadaling magbabago ang lahat.

Ang katotohanan tungkol sa nangyare sa kapatid ko ay hindi ko kayang tanggapin. Hinding-hindi

Bakit sinong bang may gustong tanggapin yon hindi ba? Pakiramdam ko para akong pinatay sa katotohanan. Hindi ko alam kung paanong iproseso yon sa utak ko.

My sister was raped!! Tangina! Yong kaisa-isang ate ko!!

Wala akong maisip na sapat dahilan para gawin nang kung sinong animal yon sa kapatid ko! At walang dahilan para gawin niya yon sa kapatid ko.

Hindi ko na alam ang gagawin o iisipin ko dahil hindi ko kayang kausapin ang magulang ko. Why did they keep the truth about my sister? Halos mabaliw ako nang mawala ang kapatid ko .. hindi ko alam na ang malaman ang katotohanan ang tuluyan na yatang sisira sa katinuan ko.

"Bry!"

Napatigil lang ako nang marinig na tinawag ang pangalan ko.

Bumungad agad ang nakangiting mukha ni Pixie nang lingunin ko siya. Ang nag-iisa at tunay na kaibigan ko.

Hindi ko na napigilan at patakbo akong lumapit sakaniya at mabilis siyang niyakap.

"Bry ... what's wrong? " nag-aalalang tanong niya

"I'm not fine ... And I don't think I'll be fine ..."

"Shh .. I'm here, I will never leave you .." malumanay niyang sagot at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap niya sakin.

Thank youu ....

Natapos ang araw ng lunes na hindi ako maayos. Sino nga bang hindi?

Hindi ko nga lang alam kung paano ko nagawang gampanan parin ang pagiging estudyante ko sa lahat nang tumatakbo sa isip ko ngayon.

Mabuti nalang at hindi ako iniwan ni Pixie at kahit hindi ko pa nasasabi ang lahat nang problema ko sakaniya ay never siyang nagtampo o iniwan man lang ako o napagod man lang siya sakin.

Yeah, Bry you have still this one and only friend you have.

I can't just give up, I just can't. Kung noon ang dali para sakin iwan ang lahat, ngayon pakiramdam ko ang hirap hirap na.

Eros ...

After everything that happens hindi yata siya nawala sa isipan ko kahit gaano kasakit at kagulo ang lahat ngayon sa utak ko.

I know I hurt him kaya hindi na ako nagulat nang makita siya kaninang umaga nang hindi na siya nakatingin sakin, ni ang pag sulyap, wala.

Ano nga bang aasahan mo bry? matapos mo siyang saktan, babalik parin siya?  Tangina

Yong kaligayahan mong binigay pansamantala .. No, you let him go Bry ..

Eto na yong epekto, ang tuluyang pag layo niya sayo ay ang ang katotohanan tungkol sa kapatid mo.

Maybe .. I will thank those situations dahil kung hindi yon nangyare, pakiramdam ko bulag parin ako sa katotohanan.

"Bry .. "

Napatigil lang ako nang tinawag ako ni Pixie kaya naman pilit akong ngumiti nang bumaling ako sakaniya.

"What?"

"Ang panget mo " pang aasar niya

Buset

"Bwisit ka, meryenda tayo? "

That Pretty Boy (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon