Nicky's POV ~
Τα παιδια με άφησαν λίγο πιο περα απο το σπίτι μου. Άκουγα μουσική μέχρι που πρόσεξα μια αντρική φιγουρα έξω από το σπίτι μου. Νομιζα οτι ειναι κανένας βιαστής και εκεί που λέω ήρθε το τέλος μου είδα ότι ήταν εκείνος ο ανακατωσουρης. Μα πως βρήκε την διευθυνση μου ;
Εγώ: " Καλά συγγνώμη με ακολουθείς ;"φωναξα.
Ανακατώστρας: "Ουτε καν ήρθα να σου επιστρέψω αυτό! " είπε και μου έδειξε το πορτοφόλι μου. Ένιωσα να τα μαγουλα μου να γίνονται κόκκινα από ντροπή.
Εγώ: " Χαχα ουπς συγγνώμη για αυτό αλλά γίνονται διαφορά κατάλαβες... "είπα χαμογελώντας από την αμηχανία μου.
Ανακατώστρας: " Χαχα εντάξει σιγά ηρεμησε έγινες κατακοκκινη. Α επίσης με λένε Kai. "είπε και σφιξαμε τα χέρια.
Εγώ: " Χάρηκα Kai. Εμμ με συγχωρείς τώρα αλλά έχω διάβασμα και πάλι ευχαριστώ που μου το έφερες! " είπα και μπήκα μέσα στο σπίτι.
Οκ.... αυτό ήταν πολυ αμήχανο αλλά δεν μπορουσα να κάνω κάτι γιατί από στιγμή σε στιγμή θα έρθει και ο αδερφός μου και αμα τον δει θα με γδαρει. Πάντως θα ήθελα να τον ξαναδώ. Φαινεται καλο παιδι. Θα κάναμε καλή παρεα. Τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Έβαλα λίγο καφέ να πιω και πηγα στο δωμάτιο μου να διαβάσω. Μετά από κανένα τρίωρο τελείωσα και έπεσα χωρίς δευτερη σκεψη για υπνο. Ήμουν υπερβολικά κουρασμένη
Γειαα
Αυτό το κεφάλαιο ήταν αρκετά μικρό. Συγγνώμη αλλα δεν έβγαινε μεγαλυτερο. Το επόμενο θα σας εκπλήξει αρκετά πιστευω 😂😂😅😅😆😆. Ναι έχω σκοπο να ανεβάζω και αλλα κεφάλαια μέσα στην μερα. Χιχι. Ναι θα σας τρελάνω στις ειδοποιήσεις. Συγγνώμη 😁😁
Τα λέμε 💜
YOU ARE READING
The Dream 2: The return > j.jk (√)
Fanfiction« c o m p l e t e d » Η Ευα και οι φίλες της έκαναν πολύ καιρό να ξεπεράσουν αυτό που τους έκαναν τα αγόρια τότε... τότε στην Δευτέρα Γυμνασίου. Τώρα τρία χρόνια μετά στην Δευτέρα λυκείου προσπαθούν να το ξεπεράσουν επιτέλους και να κάνουν μια νέα α...
