Eva's POV ~
Το πρωί ξυπνησα ενθουσιασμένη. Ετοιμάστηκα και πηγα κάτω. Ο Suga ήταν ήδη εκεί και με περίμενε. Πως και άφησε την ονειρούλα του πρωί πρωί ;
Μόλις κατεβηκα με τράβηξε έξω από το σπίτι και άρχισε να με σέρνει μέχρι το σχολείο.
Εγώ: " Σιγά παιδι μου! Θα πέσω! "είπα και σταμάτησα.
Suga: " Συγγνώμη απλώς ενθουσιάστηκα. "μου είπε ελαφρά κοκκινησμενος.
Εγώ: " Αντε δεν πειραζει χαλάλι σου. Να ξέρεις παντως θα στην στείλω κάποια στιγμή. "
Suga: " Πως ξέρεις ότι θα πει ναι ;"είπε και κατέβασε κάτω το κεφάλι του.
Εγώ: " Εγώ αγάπη μου μην με βλέπεις ετσι ειμαι πολυ προχό αν και δεν μου φαίνεται μαντευω πράγματα πριν γίνουν. "είπα και τον τράβηξα μέσα στο σχολείο.
Είχαμε ερθει παρά πολυ νωρίς οπότε έκατσα σε ένα παγκακι να περιμενω. Ξαφνικά είδα την Μαρία να έρχεται προς το μέρος μου τρέχοντας.
Μαρία: " Λεγε τώρα τι σου είπε! "
Εγώ: "Καλημερα και σε εσένα Μαρία... "
Μαρία: " Άιντε μαρη που μου το παιζεις και θλιμμενη! Λεγε τώρα. "
Εγώ: " Μαρία... εσυ του αρεσεις"
Μαρία: " Αααααααααααααα"άρχισε να τσιριζει.
Το μισό προαυλιο έτρεψε τα μάτια του πάνω μας και η Μαρία το βουλωσε. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα εσκασε μυτη και η Νίκη.
Νίκη: " Γιατί φωνάζουμε ;"
Μαρία: " Βγαινω ραντεβού! "
Και τότε άρχισαν να τσιρίζουν παλι ενώ εγώ εκανα νοήματα στα αλλά τα παιδια να μην τους δίνουν σημασία.
Εγώ: " Λοιπόν Μαρία τραβα τώρα εκεί στην πόρτα να συννενοηθείς με τον αδερφό μου για το που θα πατε οκ ;"
Μαρία: " Δεν μπορείς να το κάνεις εσυ ;"
Εγώ: " Οχι τώρα τραβα. "
Η νίκη την έσπρωξε και η Μαρία πηγε ντροπαλα μέχρι την πορτα. Αντε επιτέλους. Η Νίκη κάθησε δίπλα μου και καρφωσαμε το βλέμμα μας πάνω τους.
Maria's POV ~
Αχου ντρέπομαι τόσο πολυ. Κάθομαι εδώ σαν το χαζό. Ωχ φακ έρχεται. Μαρία στασου στο υψος σου θα το παιξεις ήρεμη. Μην σε περάσει και για λιγούρα.
YOU ARE READING
The Dream 2: The return > j.jk (√)
Fanfiction« c o m p l e t e d » Η Ευα και οι φίλες της έκαναν πολύ καιρό να ξεπεράσουν αυτό που τους έκαναν τα αγόρια τότε... τότε στην Δευτέρα Γυμνασίου. Τώρα τρία χρόνια μετά στην Δευτέρα λυκείου προσπαθούν να το ξεπεράσουν επιτέλους και να κάνουν μια νέα α...