BENİMSİN!

ON İKİNCİ BÖLÜM

...........Damla'dan..........
Gözlerimi açtığımda yine kapatmak zorunda kaldım. Okuluma daha çok vardı o yüzden hiç bir şey yapmayacaktım. Tekrar gözlerimi yumdum ama uyuyamıyordum bu yüzden de duş almanın iyi bir fikir olacağını düşündüm ve yatakta oturur pozisyona geçtim. Direk ayağa fırlayınca kafam döndü ve geri oturdum. Yatağa bakınca telefonumun yatağın içinde kulaklık takılı bir şekilde buldum. Şarjım bitmiş ve telefonum kapanmıştı. Telefonumu alıp şarja taktım ve yatağa geri oturdum. Telefonumu açmam lazımdı ama açmayacaktım. Telefonumu boşverip ayağa kalktım ve banyoya girdim ardımdan kapıyı kapattım ve aynanın karşısına geçtim. Kısa kollu giydiğim için kolumdaki morluk belli oluyordu ve bu canımı çok yakıyordu. Akşamki olay da neyin nesiydi öyle? Korkuyordum ama baş edicektim ve bu gün okula gitmeyecektim. Hızla hazırlandım ve kahvaltı bile yapmadan dışarıya çıktım. Yeterdi bu kadar. Ne olursa olsun. Taksinin birini çevirip içine bindim ve en yakın karakola doğru sürmesini istedim.
Birkaç dakika sonra karakola gelmiştim taksiden inip tutan miktar kadarını ödedim ve taksiden indim. Karakola girdikten sonra yaşlı bir komiserin yanına gittim. Bana ne olduğunu sorduğunda telefonum titredi ve komiserden iki dakika izin istedim.
Gelen mesaja bakmak için telefonumu açtım.
Gönderen:0543*******
Sakın yapma!!!

Hiçbir şey demeden hatta ciddiye bile almadan tekrar komiserin yanına gittim. Her şeyi en küçük ayrıntısına kadar söyledim. Şikayetçi olduktan sonra da bana birkaç kağıt imzalattılar ve gereğinin yapılacağını korkmamam gerektiğini söylediler. Her ihtimale karşılık da telefonumu aldılar.
Karakoldan çıktıktan sonra evime gitmek için yürümeye başladım. Çünkü taksiye binersem param kesinlikle biterdi ve çalışmam gerekirdi. Annemler bir hafta sonra döneceklerini söylemiştiler. O yüzden bir hafta daha idare etmem lazım. Hızlı bir şekilde yürüyordum. Evime varmama iki sokak vardı. Birinci sokaktan dönünce duvardaki yazıyla cebimdeki ellerim yan taraflarıma düştü. Nasıl bir takıntılı biriydi bu!
Duvarda yazan yazı az önce yazıldığını belli edercesine ıslaktı ve bazı yerleride akıyordu. Duvardaki yazı şuydu:
Ah be güzelim eğer beni dinleseydin daha iyi olurdu. İyi mi oldu şimdi?
Cezan ne biliyormusun? 4 değil 3 yıl sonra alıcam seni yanıma her hatanda bu sayı daha da düşecek haberin olsun güzelim.

Ben dehşete düşmüş bir şekilde sadece yazıya bakıyordum. Aniden boş bir teneke şişe sesi duyduğumda bu sesin sprey boya kutularından çıktığını anladım ve arkama bile bakmadan kaçmaya başladım. O oradaydı gitmemişti. Hâla beni takip ediyordu. Nasıl bir oyunun içine düştüm bilmiyorum ama sonu kötü olmasa bari. Hâla koşmaya devam ediyordum ve evime yetişmeye çalışıyordum. Evime vardığımda kapıyı açıp arkamdan kapattım ve kilitledim. Kalbim korkudan nasıl atacağını şaşırmış bir şekilde atıyordu. Soluklanmam lazımdı fakat onu bile yapamıyordum. Hemen birinden yardım almam lazımdı. Telefonum malesefki polislerdeydi ve ben ne yapacağımı bilmiyordum. Kalbim düzelmek yerine daha da delirmeye başladı. Hemen dış kapıyı açıp kendimi dışarıya attım. Atmamla yere düşmem bir oldu. Bu da neyin nesiydi kendimi hiç iyi hissetmiyordum ve bunun sorumlusu da o duvardaki yazıyı yazan kişiydi. Benden ne istiyorlar bilmiyorum fakat istediklerini vermeyecektim. Gözlerim kapanmaya başladı ve vücudum titriyordu nefes almakta zorlanıyordum. En son gördüğüm şey bir karaltının yanıma koşması ve ismimi bağırmasıydı. Bağırırken bile bana uğultu şeklinde geliyordu fakat daha fazla dayanamadan gözlerimi yumdum.

..............Ferman'dan...........
Sabah olunca kalkıp duşa girdim ve hazırlandım. Sözde ailemin beni terk etmesini daha sindiremeden yemek yemiyecektim. Midem bulanıyordu. Nasıl yüzüme bakıp 'oğlum' diyorlardı anlamıyorum. Arabamın anahtarını alıp okuluma gitmek için dışarı çıktım. Birkaç adamımı Damla'nın evinin oraya gözetlemeleri için gönderdim. Akşamki olaydan sonra daha fazla tedbir alacaktım. Adamım olan Hakan'dan da ses seda çıkmıyordu zaten. Bana mesaj yoluyla atılan tehditin kimden olduğunu bulma görevini Hakan'a vermiştim. Beni ilk başta Damla'yla tehdit etmişti fakat hesaba katmadığı ajanlarım devreye girip Damla'yı koruma altına aldılar. Damla'nın bundan haberi yoktu. Arabama binip son hız okuluma gitmeye başladım. Bu Merve işide sıkmaya başlamıştı fakat birkaç yıl dayanmam lazımdı. İntikamımı almam lazım daha doğrusu Damla'nın intikamını.