My Exchange Student (Dutch/Nederlands Harry styles)

•Chapter 2•

Als hij de kamer in komt lopen blijf ik op mijn telefoon kijken. "Uhmm dylara?" Ik kijk hem aan en hap naar adem als ik zie dat hij alleen een handdoek tot onder zijn navel aan heeft. Ik kan met mijn ogen niet van zijn lichaam afblijven, hoe die tattoos hem zo mooi staan, hoe zijn natte haar een beetje op zijn voorhoofd staat, hoe ik nog een beetje zijn sixpack zie.

"Ja?" Zeg ik zo onopvallend mogelijk. "Hoe laat is het?" Ik had echt een andere vraag verwacht. "Het is 3 uur." Hij maakt zijn ogen groot. "Hoezo dan?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ik had eigenlijk een radio interview om half 3, ik moet nog steeds interviews enzo doen maar dan via de telefoon."

"Mag ik me omkleden?" Vraagt hij terwijl hij zich duidelijk schaamt. "Je kon net zo goed in de badkamer omkleden." Lach ik. "Ja maar ik was me kleding vergeten en ik wil niet terug in die koude gang." Ik lach en draai me om. Ik hoor de handdoek vallen en ik wil zo graag omdraaien, maar hou me in.

Na 3 minuten springt hij express naast mij waardoor ik omhoog vlieg. Ik val op hem en we lachen hard. Ik ga van hem af. "Waar was dat nou voor nodig?" Lach ik terwijl k hem plagerig op zijn buik sla.

We liggen al een kwartier naast elkaar zonder een woord te delen. "Dylara ben je al thuis!" Hoor ik mijn moeder van beneden roepen. "Jaaa ik kom!" Schreeuw ik terug, waardoor Harry zijn hand op zijn oor houd. Ik pak zijn hand en sleur hem mee naar beneden.

"Oke sta hier ik roep je zometeen." Zeg ik tegen Harry terwijl ik hem achter een muurtje verstop. "Huh is je uitwisselingsstudent hier nog niet?" Vraagt mijn moeder terwijl ze om zich heen kijkt. "Jawel, maar er was iets fout gegaan dus er is geen meisje maar wel een jongen." Zeg ik tegen mijn moeder. "Oh een jongen." Ik lach en haal Harry.

"Hallo mevrouw, ik ben Harry styles dankuwel dat ik hier mag blijven." Mijn hart smelt door zijn woorden, en mijn moeder blijkbaar ook. "Ik ben Celine Hilton, tuurlijk mag je hier blijven. En het spijt me dat ik alleen maar dingetjes heb gekocht voor een meisje, we hadden namelijk een meisje verwacht." Zegt mijn moeder. "Maakt niet uit." Er is een awkward stilte. "Hebben jullie honger?" Ik en Harry knikken. "Ga maar terug naar boven ik roep jullie wel wanneer ik klaar ben." We knikken en lopen terug naar boven.

Als we boven zijn gaan we weer op mijn bed zitten. Ik bij de kussens en hij bij het voeteinde. We weten allebei niet wat we moeten zeggen dus ik zeg maar het eerste wat in me op komt. "Zullen we een masker zetten?" Hij lacht en knikt. We lopen naar de badkamer en ik pak mijn klei masker. Harry doet zijn haar in een klein staartje achter op zijn hoofd en er hangt nog haar onder wat er echt ongelooflijk mooi uit ziet.

Ik pak een klein beetje in mijn hand en doe het op mijn gezicht totdat heel mijn gezicht vol zit. Ik kijk naar Harry en zie hoe hij moeilijk doet om het op zijn gezicht te krijgen. De helft komt in zijn haar, de andere helft komt op de grond.

"Zal ik het voor je doen?" Vraag ik terwijl ik in de lach schiet. Hij knikt en gaat op de rand van het bad zitten.

Ik ga voor hem staan en doe de masker op zijn gezicht. We praten over alles en nog wat. "Ben je bijna klaar me rug doet pijn." Zeurt hij. "Bijna klaar nog 5 minuten." Hij kreunt en pakt mijn bovenbenen vast. Ik hap naar adem door zijn gebaar, maar ik ga door.

Na een half uur zijn onze maskers gedroogd en wassen we het af. Als ik buk om mijn gezicht te wassen begint hij me te kietelen. Het water dat ik in me hand had vliegt door de badkamer, en begin super hard te lachen. Ik schop hem en hij moet ook lachen. Als hij eindelijk stopt is heel de badkamer nat en ligt Harry op de grond van het lachen. Als heel mij gezicht schoon is droog ik het af en ga op hem zitten. Ik kietel hem heel de tijd. "Hahaha... sto.. haha.. stop.. dylara.. hahaha." Gaat hij door. "Als je dylara is de liefste persoon op aarde zegt dan stop ik misschien." Ik ga door met kietelen. "Dylara haahah is ddde hahaha liefste haha en knapste hahaha persoon oooopp hahah aarde." Het knapste gedeelte hoefde niet maar het bevalt me wel. "Goed genoeg." Ik ga van hem af en hij komt bij.

Als heel de badkamer schoon is en Harry zijn masker er ook af heeft gehaald, komt mijn moeder het avondeten boven brengen. "Il est connu non?" Vraagt mijn moeder in het Frans. (Vertaling: hij is beroemd toch?") Ik knik en ze lacht zodra ze de kamer verlaat.

"Welke taal praten jullie?" Vraagt Harry. "We praten Frans." Hij maakt een "o" vorm met zijn mond, en ik heb het gevoel dat hij wou weten wat mijn moeder heeft gevraagd. "Ze vroeg of je beroemd was." Zeg ik en hij lacht.

We eten ons eten op en het is al 19:00 uur. En ik ben benieuwd wat we op onze eerste avond gaan doen.

————————-
Hoii, deel 2 alweer.

Hopelijk vinden jullie tot nu toe het verhaal nog goed.
De foto op het begin is hoe Dylara eruit ziet in het verhaal. (Maar dan met groene ogen)

Tips= comment!
Vragen= comment!
Vote= het sterretje!

Ciaoo girlss💮