•Chapter 36•

537 13 1
                                    

point of view Dylara•

Ik geloof hem nu wel, maar durf hem niet te vergeven. Bang voor dat hij het nog een keer gaat doen. Hij heeft het al 2 keer gedaan, waarom niet 3 keer dan?

Tijdens mijn thee hebben we niks gezegd. Ik leg mijn kopje neer op het nachtkastje achter mij. Ik kijk naar Harry en geef hem een knuffel.

Hij is duidelijk verbaast maar knuffelt me wel terug. Dit heb ik eerlijk gezegd wel gemist, in zijn armen liggen. Ik voel me veilig in zijn armen, alsof er niks bij me kan gebeuren.

Harry gaat met zijn rug tegen de muur aanzitten. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en ga dicht tegen hem aan liggen. Hij streelt met zijn hand over mijn haar.

Dit heb ik echt heel erg gemist. Geen woord met elkaar delen, alleen maar rust.

"Harry?" Vraag ik weer. Hij maakt een hummend geluidje als goedkeuring. Ik zucht en vraag me af of ik deze vraag moet stellen.

"Hou je van me?" Fluister ik. Hij haalt zijn hand meteen van mijn hoofd af. Zijn hand pakt mijn kin en hij duwt mijn hoofd omhoog. Ik kijk van onder recht in zijn ogen.

"Twijfel je hier serieus aan?" Ik zie dat hij tranen in zijn ogen heeft staan.

"Harry alsjeblieft niet huilen, dan moet ik ook huilen en ik heb deze dagen wel genoeg gehuild." Hij knikt en veegt zijn tranen weg.

In een seconde drukt hij zijn lippen op de mijne. Een bom van vlinders ontploft in mijn onderbuik, dit fijne gevoel heb ik gemist. Hij haalt zijn lippen weg en glimlacht.

"Is dit genoeg bewijs dat ik van je hou." Ik lach breed en knik.

Harry kijkt van mijn lippen naar mijn ogen. Ik druk mijn lippen nog een keer tegen die van hem aan maar nu veel langer. Hij glimlacht tegen me lippen aan en laat los.

"Stel me die vraag nooit meer oké?" Ik knik en leg mijn hoofd weer goed op zijn borst. We blijven even zo liggen totdat mijn buik rare geluiden maakt.

"Heb je honger?" Vraagt Harry aan mij.

(A/N don't blame me for using honger inplaats van trek!)

Ik knik droog.
"Kom eten dan."

"Ik heb hoofdpijn Harry, ik heb echt geen zin om op te staan." Hij knikt.

"Dan maak ik eten voor je en kom ik het brengen." Ik knik en hij staat op.

Snel pak ik mijn telefoon erbij en FaceTime rosa.

R; hey girll! Long time no see.
D; jaaa klopt! Heb je gemist tho.
R; ja ik jou ook! Hoe is het met Harry?
D; Uhm ja, weet ik eigenlijk ook niet.
R; onee wat is er nu weer gebeurd?
D; hij uhmm, heeft weer een ander meisje gezoend. Maar ik heb hem vergeven.
R; WAATT?! Ugh Dylara serieus? Ik hou van je enzo en ben heel blij dat je Harry hebt ontmoet, maar je kan hem niet blijven vergeven voor dingen die hij fout doet. Hij moet lijden, pijn lijden die jij hebt meegemaakt.
D; klopt ik weet het je hebt gelijk, maar ik zie echt dat hij spijt heeft.
R; misschien is hij wel heel goed in het spelen van dat hij spijt heeft, maar het volgende maand weer gaat doen.
D; rosa alsjeblieft. Ik snap je, echt waar, maar het is mijn keuze of ik hem wil vergeven of niet. En geloof me als hij nog een keer met iemand anders zoent, dan maak ik het per direct uit en vlieg ik terug naar Nederland.
R; is goed! Maar ik moet gaan heb zo training. I love you, take care! Bye sis.
D; bye girl i love you to!

Ik hang open glimlach. Ik hou zo veel van rosa. Ze heeft altijd gelijk, en geeft me altijd goed advies. Wat zou ik zonder haar hebben.

Ik leg mijn telefoon weg en doe mijn ogen dicht. Ik begin na te denken over hoeveel geluk ik heb gehad deze maanden. Zonder Harry zou ik hier nooit gezeten hebben, maar ook zonder Harry zou ik minder stress hebben. Ik ben blij dat ik Harry heb ontmoet, maar eerlijk gezegd ook weer niet.

Het is niet dat ik niet van Harry houd, ik hou super veel van hem. Maar alsnog heeft hij me veel stress en verdriet gegeven. Misschien is het beter als we na deze vakantie een pauze nemen.

Nee laat maar, dat kan ik niet. Ik houd teveel van hem om zo lang afstand van hem te nemen. Maar toch is het beter voor onze relatie. Ik denk er wel over na.
Maar eerst alle leuke dingen overnieuw doen. (Als je snapt wat ik bedoel😏)

Het bed duikt naast me in en snel open ik me ogen. Harry legt het bord met eten op mijn schoot en ik glimlach.

"Dankjewel."

"Alsjeblieft baby." Ik krijg een kleine grijns op mijn gezicht en bloos. Hij komt dichterbij mijn oor.

"Je vind het leuk als ik je baby noem he?" Zegt hij erg schor. Ik kreun zachtjes en giechel.

"Wat was dat nou? Hoorde ik een zachte kreun?" Zegt hij even schor zoals net en zuigt aan mijn oorlel.

Ik zet het eten naast me op het nachtkastje, en Harry komt meteen op me liggen. We kijken elkaar lang aan. Zijn hoofd komt dichterbij, maar hij laat zijn lippen expres niet de mijne raken. Zijn handen gaan heel langzaam vanaf mijn nek, tussen mijn borsten en naar de rand van mijn broek.

Ik wil zijn handen weglaten en zeggen dat we het rustig aan weer opnieuw op moeten bouwen, maar zijn aanrakingen verlammen me bijna.

"Als je het niet wilt kunnen we het ook later doen." Ik kijk hem aan. Ik negeer hem totaal en zoen hem.

Zijn mond opent zich en ik ga erin mee. Harry rust zijn handen op mijn heupen. Wat ben ik aan het doen, ik moet echt mijn hoofd op orde krijgen. De ene keer wil ik dat hij alles bij mij doet, en de andere keer wil ik juist het tegenovergestelde.

Harry trekt rustig terug.

"Dylara, ik weet dat je denkt. Ik weet dat je vind dat het niet goed is. Zeg het tegen me, ik wil niet dat je dingen doet tegen je wil in." Ik knik en glimlach een beetje naar hem.

Hij gaat van me af, en blijft me aankijken. Ik pak mijn eten en begin rustig te eten. Harry zit ondertussen op zijn telefoon weet ik veel wat te doen.

Als ik klaar ben leg ik het bord weer weg en ga ik op mijn buik liggen.

Ik probeer mee te kijken op zijn telefoon. Hij kijkt naar edits van mij en Harry.

"Waarom kijk je daarnaar?" Vraag ik lachend. Hij kijkt me aan en haalt zijn schouders op.

Harry legt zijn telefoon weg en bestudeert heel mijn gezicht. Van mijn ogen tot mijn lippen. Vooral mijn lippen.

"Je hebt echt mooie ogen." Zegt hij opeens. Ik kijk hem aan en bloos.

"Ben je nou aan het blozen?" Zegt hij plagerig.

"Nee." Ontken ik.

"Je was zeker wel aan het blozen." Ik lach en bloos nog een keer.

"Je bloost wel. Moet Dylara nou blozen om mij." Zijn handen komen dichterbij mijn buik en hij begint me te kietelen.

Ik schop in het rond en lach hard. Ik beveel hem te stoppen maar dat doet hij niet. Harry blijft me kietelen en ik blijf lachen.

"Stop Harry hahhaahah. Harry hahahaha." Na ongeveer een minuut stopt hij. Ik hijg hard en probeer op adem te komen.

"Weer op adem?" Vraagt hij lachend. Ik lach ook en knik.

"Mooi zo." En hij begint weer met me te kietelen. Hij lacht nu ook hard mee net zoals ik.

"Harry hahahahaha stop nu." Hij lacht nog harder.

"Wie ben ik?" Hij stopt even en gaat weer door met kietelen. Ik lach.

"Harry styles." Hij kijkt me aan.
"Niet goed genoeg." Hij lacht en gaat door.

"Harry stop dit word nog me dood." Hij lacht en schud nee.

"Eerst goed zeggen wie ik ben dan stop ik." Ik zucht en lach tegelijk.

"Jij bent de knapste en liefste van de wereld en ik hou van je." Hij stopt en glimlacht.

"Goed genoeg." Hij bukt voorover en geeft me een klein kusje.

————
Saai einde maar ben beeetje inspiratie loos dus er komen niet echt hele spannende hoofdstukken i'm sorry😬

My Exchange Student  (Dutch/Nederlands Harry styles)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu