Miyeon's POV
Би: Тэгэхээр чамд надад юу болсныг ярьж өгөхгүй юм уу?
Түүнийг намайг тэврэхэд шууд л нулимс урсаад эхэлсэн. Хамгийн ихээр санаж байсан хүнтэйгээ уулзсан болохоор шүү дээ. Тайвширж чадахгүй байан болохоор Жонгүг намайг тэвэрч хэсэг зогсоод, дараа нь замын хажуу дахь сандал дээр сууцгаасан. Тэгээд одоо юу болоод байгааг ойлгох гээд сууж байна.
Жонгүг: Чи эхлээд ярь.
Би: Яахаараа? Өөрийгөө үхсэн гэж итгүүлсэн хүн нь би биш чи.
Жонгүг: Тэгвэл 5-н жил хэл сураггүй алга болсон хүн нь чи.
Би: Нэгдүгээрт, Би хэл сураггүй алга болоогүй. Гэр бүлийнхэн маань намайг энд байгааг мэдэж байсан. Хоёрдугаарт, би чамайг үхлүүт хэвтэж байхыг өөрийн хүдээр харсан. Тэгтэл чи яг одоо миний өмнө зогсож бай..... Хүлээгээрэй, арай чи??
Жонгүг: Би юу гэж?
Эргэн тойрноо харахад нэг эмэгтэй оршуулгын газрын хажуугаар явж байв. Би тэр бүсгүйн хажууд очоод
Би: Уучлаарай, та тэр хүнийг харж байна уу? *Жонгүг рүү заах*
Эмэгтэй гайхсан ч гэсэн дараа нь инээмсэглэн
Ххх: Мэдээж би түүнийг харж байна. Тэр үнэхээр царайлаг юм. Таны найз залуу хэрэг үү?
Би: Аан. Тийм ээ. Баярлалаа.
Буцаад Жонгүг дээр очиход тэр ташаандаа гараа аваад, над руу тийм гэхийн аргагүй харцаар харж байв.
Жонгүг: Чи намайг сүнс гэж бодсон хэрэг үү? Үнэхээр үү?
Би: Энэ чиний л буруу. Хэн чамайг шөнө дөлөөр булшны чинь өмнө байхад гарч ир гэсэн юм. гэхэд Жонгүг чанга инээгээд,
Жонгүг: Заза. Миний буруу.
Би: Тэгээд?
Жонгүг: Юу?
Би: Чи надад юу болсноо ярьж өгөхгүй юм уу? гэхэд Жонгүг санаа алдснаа хацарнаас минь барин уруул дээр минь үнслээ. Тэгээд нүд рүү минь ширтэж байгаад
Жонгүг: Тэгвэл чи намайг таслалгүй сонсох ёстой шүү.
Би: Би хэзээ яриаг нь тасалдаг байсан юм *бувтнах*
Жонгүг багахан инээгээд гарын минь атгаад ярьж эхлэв.
Би: Шулмуудын амьдралын тойрог их энгийн. Тэд төрж, хайрлаж, тэгээд хайртай залуу нь үхэж, эцэст нь тэд өөрсдөө үхнэ. Энэ тойргыг өөрчлөх арга байхгүй. Харин нэг үе шатыг нь хуурж болно.
ESTÁS LEYENDO
The Cursed Girl || JJK || Completed
Hombres LoboХүмүүс надтай найзлахыг хүсдэггүй. Яагаад гэвэл тэд намайг хараагдсан хүүхэд гэж боддог. Харин тэр нэгэн хэзээ ч надаас эмээж байгаагүй. Би ч түүнтэй нөхөрлөхөөс айгаагүй. Гэвч эцэс төгсгөлд нь би түүний үхлийн шалтгаан болсон. Тэгээд л би хүлээн зө...