p.o.v maaike
"wat weten jullie van joyce?" zeg ik. "en sinds wanneer is link die baas van reslk de broer van joyce" zegt daimy. "uhm jeremy mochten ze weten dat de broer van joyce link is?" zegt jer. "nu al te laat en joyce weet het inmiddels ook dus ze zouden er vast wel achter komen" zegt jeremy. "laten we nu gewoon doorlopen want we hebben veel te doen" zegt jer. ik ben verward. aangekomen in de bibliotheek staat mijn mond open. ik weet niet hoelang maar tot dat iemand mijn mond dicht drukt. mijn ogen gaan alleen lastig van die duizenden boeken af dus ik zie niet wie het deed. daimy duwt me waardoor ik wegkijk. "moest dat nou" zeg ik. "ja nee van kijken naar een kast kom je niet meer te weten" zegt ze. ik kijk draai mijn ogen rond en loop naar een kast. "hoe gaan we iets vinden" zeg ik. "er zit een logisch alfabetisch systeem in" zegt jeremy. ik schrik van hem die opeens naast mij staat. "natuurlijk" zucht ik. ik loop naar de tafel waar ik ga zitten. ik kijk nog een tijdje rond tot ik een gevoel krijg waar ik moet zoeken. ik heb namelijk geen idee op wat ik moet zoeken. uiteindelijk ga ik op mijn gevoel af en loop ik naar een kast. ik ga de trap omhoog en pak een random boek. "vloeken encyclopedie dat is vast goed" ik loop weer naar de tafel en ga zitten. na 2 bladzijdes gelezen te hebben komt jeremy naast mij te zitten. "al wat gevonden" zegt hij. "ja"mompel ik terug. "hoe zo snel je wist niet eens waar de a zat" zegt hij lachend. "gevoel ik pakte een random boek" zeg ik. "van deze duizenden boeken pak jij precies de goede?" zegt hij verbaasd. "ja" zeg ik. en ik lees verder. hij loopt weer weg hoop ik. ik heb geen idee. ik lees alleen maar verder. als ik mijn ogen even van mijn boek doe zie ik daimy tegen jer schreeuwen. "GA NOU DIE TRAP GEWOON OP JE VALT VAST NIET" schreeuwt ze lachend. "JA MAAR HET IS ENG" schreeuwt jer terug en ik moet lachen. als ik naast mij kijk zit jeremy er nog steeds of weer of ik heb geen idee. ik schrik en hij lacht. "nog steeds niks nuttigs gevonden" zegt hij. "nou jawel alleen er mist iets. de oplossing het is er niet." zeg ik. "wat als die er niet is?" zegt hij. "hij moet er zijn" antwoord ik. "ik weet het niet" zegt hij en ik zucht weer.
p.o.v. idske
"gracie?" zeg ik. "idske?" zegt ze terug. "ik hou van je" zeg ik. "dat zei je letterlijk net ook" zegt ze lachend. "maar het is zoo" zeg ik. "i knowww" zegt ze en ze duwt me van het bed. "AUWWW" schreeuw ik lachend. "lieverds het is 6 uur en gracie moet de trein nog halen dus jullie moeten gedag zeggen" zegt mijn moeder. mijn lach trekt weg. "maar dan kan ik gracie zo lang niet meer ziennnn" zeg ik snikkend. "its comming okay" zegt ze. "ik weet dat je liegt" zeg ik. "ja klopt maar maak je maar geen zorgen over mij" zegt gracie. "toch doe ik het" zeg ik. "ik overleef het echt nog wel een maandje. en ik bedoel na een maandje kom ik hier wonen" zegt gracie. ik geef haar nog een kus en we lopen naar beneden. gracie krijgt nog wat eten mee en wat geld zodat ze desnoods meer kan kopen. mijn moeder geeft haar 2 trein kaartjes. een om nu terug naar huis te gaan en een om over een maand hier te komen. samen lopen we naar het station en zwaai ik haar nog uit. ik ga haar nog missen deze maand. ik kijk op mijn telefoon en zie dat ze nu al een berichtje heeft gestuurd met dat ze mij al mist. ik kijk weer naar haar want ze zit bij het raam en de trein staat nog stil. ze mist me nu al terwijl we nog bijna bij elkaar staan. als de trein is vertrokken loop ik naar huis. als ik op mijn kamer zit vliegt er een papieren vliegtuigje naar binnen. ik open het en het is een brief.
een brief oeewww. 2 nieuwe mensen in het boek. wat gaan hun er mee te maken hebben. ik zeg nog een keer 'alles heeft een betekenis'. ik hoop dat jullie het deeltje weer leuk vinden. laat het weten met een stem zou ik zeggen. oke ja doeg ik ga genieten van deze avond.

JE LEEST
Searching for a good story
FanfictionHet verhaal gaan over verschillende mensen die het lastig hebben. Ze zijn allemaal rond de 17. Ze hebben zijn via verschillende wegen verbonden. Zonder dat ze het weten. Door elkaar te ontmoeten komen ze weer op hun plek. Deel 1: voltooid