Searching for a good story

::15:: them and them ::15::

P.o.v. Daimy

"Psssttt je raad het nooit Joyce heeft een date." Fluister ik naar Maaike. "Omg no way een date. Met wie"fluistert ze terug. "Ja een of andere Harm wacht check zijn insta" fluister ik. Maaike checkt zijn insta. "VREUGDEN KENNEN JULLIE DIE?" schreeuwt Jeremy. "ja die kennen we en nu. je hoeft btw niet zo te schreeuwen want uhm wij staan naast je" zegt Maaike. "ik mag hem echt niet"fluistert ze. "wat deed hij fout" fluister ik. "gewoon alles" fluistert ze terug. ik pak de telefoon uit Maaikes handen. "oew hij is best knap" zeg ik. "wie?" zegt jer en hij draait zich om. "neh" zegt Maaike. "hey dat is Harm" zegt Jeremy die blijkbaar klaar is met bellen. "hij vroeg om hulp over een vriendin ofzo" zegt hij daarna. ik kijk Maaike aan en we lachen op het zelfde moment. dat betekent bij ons meestal dat we hetzelfde denken. Joyce komt morgen met Harm hier. "waarom kijken jullie zo raar" zegt Jer. "ow niets" zeg ik en Maaike en ik lopen uit de bibliotheek. "wacht jullie kennen die vreugden toch" zegt Jer die ons achterna rent. waarschijnlijk omdat hij niet begrijpt waarom we weg rennen. "ja" zeg ik. Jeremy komt er ook al aan. "ik heb trouwens de naam vreugden bedacht. ze heet Joyce" zegt Maaike. hoe kan zij nog steeds chagrijnig zijn. "kunnen jullie dan niet beter hier komen morgen" zegt Jeremy. "hm en hoe gaan wij dat voor elkaar krijgen. jullie wonen niet bepaald dicht bij" bromt Maaike. ik lach het uit en iedereen kijkt mij raar aan. "waarom lach je nu weer. omdat ik chagrijnig ben zeker" bromt ze weer ik lach nog harder. "daar heb je een punt" zegt Jer. "kunnen jullie niet hier slapen" zegt Jeremy. ik stop met lachen. "nee" zegt Maaike en ze loopt weg. "ja is goed" zeg ik en ik loop Maaike achterna. nu blijven Jeremy en Jer staan. buiten is het heel gezellig en we gaan bij onze ouders staan. "waar waren jullie de hele tijd" zegt onze vader. "ow we waren binnen" zeg ik. "met Jer en Jeremy zeker" zegt een vrouw die hier met mijn ouders stonden te praten. "Die willen maar niet naar buiten komen. maar het feestje is buiten, wat deden jullie binnen" zegt de vrouw weer. "Daimy wilde naar binnen" zegt Maaike en ze wijst naar mij. "jij ging mee dus jij bent even schuldig" zeg ik. "het is niet erg hoor, was het gezellig" zegt ze. "meh" zegt Maaike. "ja was leek. pap, mevrouw Frieser kunnen wij hier blijven slapen" zeg ik. Maaike stapt op mijn voet. "AUW WAAROM DEED JE DAT" schreeuw ik. "we zouden niet blijven slapen we kennen hun nog maar een paar uur" zegt Maaike. "nou ik vind het niet erg, u?" zegt onze vader. "nee het kan prima. wij hebben genoeg slaap spullen en kunnen jullie prima terug naar huis brengen" zegt denk ik dan mevrouw Frieser. "okkiii dat is toppiee we zullen het ze vertellen" en ik geef een klein lachje en loop verder. Maaike strompelt mij achterna. "waarom deed je dit nou weer. nu moeten we argg dit gaat hem toch niet worden" zegt ze nog steeds brommend. "kan je ook niet brommend praten" lach ik. ze bromt weer en ik lach. ze bromt nog een keer en lacht dan ook. "waarom maak jij mij toch altijd weer blij" zegt ze en ik haal mijn schouders op.

p.o.v. idske

wat moet ik met dit vliegtuigje. ik zie nu dat het een brief is maar ik ben bang hem te lezen. zou ik hem openmaken? na een paar uur denken. ja een paar uur besluit ik hem in een kistje te doen en onder mijn bed verstoppen. ik zucht en loop naar beneden. "hey schat wat heb je gedaan afgelopen uur. je was niet online op whatsapp?" zegt mijn moeder. "ik zat wat te tekenen. was nog al geconcentreerd denk ik want de tijd was zo voorbij" zeg ik. ik ga zitten op de bank en doe de televisie aan. zet wat rare shit op zoals altijd en ga kijken. maar toch krijg ik dat vliegtuigje niet uit mijn hoofd.