Searching for a good story

::45:: Gone ::45::

https://open.spotify.com/user/joycevanderven0103/playlist/2YSoqYt7kHzauXINycyXnL?si=gaQ9w9b-SqCLOt0WbjejJQ luister deze lijst van onze geweldige joyce voor extra effect. Ik heb deze lijst bijna mijn hele boek gebruikt sksks

P.o.v. Lisanne
Het is kwart voor elf. De nacht is mooi vol met sterren. Ik lig op link zijn borst. Het voelt alsof het alleen ons is en de sterren. Ik ben erg moe want de tocht was lang. We hebben een paar tenten opgezet want we gaan vanacht niet ook weer terug naar beneden. De wolken beneden ons maakt het sprookjesachtig. Ik ben met de man waar ik verliefd op ben. Ik ben hem straks kwijt. Bij het idee pak ik hem strakker vast. Ik wil hem niet kwijtraken of loslaten. Ik voel link mij ook een knuffel geven. "Ik wil niet dat je weggaat" zeg ik zacht. "Het spijt me dat mijn leven zo geschreven is" antwoord hij. "De tijd ik wil meer" fluister ik. "Ik hou van je" zegt Link. Ik kijk hem aan. Ik ook van jou wilde ik zeggen maar hij is te snel en drukt zijn lippen op die van mij. Het voelt alsof de sterren om ons heen dansen. Zijn zachte lippen op die van mij. Zijn armen om mij heen en ik om hem. Minuten gaan voorbij. Bij elkaar. Niks anders alleen ons tot link opeens geluid maakt. "Auw" komt er uit zijn mond. Ik kijk op zijn horloge en zie dat het twaalf uur is. Zijn voet verdwijnt ik pak hem nog harder vast dan dat ik al deed en hij drukt een kus op mijn hoofd. Mijn tranen vallen naar beneden.

(Even wat terug in de tijd)

P.o.v. Joyce
Alles is nu zo dichtbij. Ik zit op de rand van een rots kijkend naar de sterren. Ik heb sterren altijd al mooi gevonden. Waar ik woonde zag je ze niet door de stad. Hier zijn ze mooier dan ooit. Harm komt naast mij zitten. "Mooi" zegt hij. Ik knik. Het zachte briesje van De wind door de bomen. De stilte om ons heen. De sprookjesachtige sterren. Ik voel me zo rustig. Even mijn hoofd leegmaken van alles wat er gebeurd. Het is perfect. Ik leun op zijn schouder. De warmte die van hem afkomt maakt mij weer warm. Je hoort de bomen maar ze zijn verborgen in het donker daar beneden. Heel ver weg zie je vage lichtjes van de stad waar we vannacht sliepen. "Joyce, ik ben blij dat ik met je mocht zijn afgelopen dagen. Ik heb genoten van elk moment" zegt hij. "Zonder jou zat ik nu alleen in mijn kamer, ik ben blij dat je er voor mij was wanneer ik je nodig had" antwoord ik. Ik kijk hem aan. Lieve prachtige ogen kijken terug. Hij glimlacht zacht. Opeens voel ik een enorme pijn in mijn voet die de perfectie van het moment weghaalt. "Harm ik wil niet gaan" zeg ik paniekerig. Hij pakt me vast. "Ik ik ik wil niet gaan" "ik ik wil blijven" snik ik van de pijn en het verdriet. "Help Harm help" ik gil het haast uit. Hij drukt zijn lippen op die van mij. De pijn maakt plaats voor iets nieuws. Mijn tranen lopen nog steeds. De pijn blijft omhoog lopen. Mijn betraande ogen, blozende wangen en ingenomen lippen maken alles verwarrend. Ik voel zijn armen om mij heen. Ik wil niet weg. De pijn loopt meer en meer op naar boven. Mijn benen voelen weg. Zo ga ik dus een eind maken aan mijn verhaal. I Dont want that. Het is te mooi om zo te eindigen. Mijn litteken doet het meest pijn van alles. Ik heb mijn ogen richting Harm maar in de hoek van mijn zicht zie ik het teken heel hard licht geven. Langzaam verdwijn ik weg. Weg naar waar dan ook. Ik wil blijven. Ik houd teveel van deze mensen. Ik houd van Harm. Ik hou van je. Zijn lippen gaan even los. "Ik hou van je Joyce, ik zal je nooit vergeten" zegt hij en hij geeft me weer zoen. Ik zal hem nooit vergeten.

Now i am gone

Einde

Ps houd het boek nog even in je bibliotheek want er komen nog wat toffe dingetjes waarin sommige dingen die link geheim hield toch nog worden verteld maar ik vond dit ook een mooi einde. Er komt dus nog een soort einde twee in de bonus delen. Voor de fans ofz