::20:: we and them ::20::

51 5 10
                                    

P.o.v. Daimy
Langzaam word ik wakker. Ik open mijn ogen en zie dat ik niet thuis ben. Waar was ik ook alweer. Ow jaaaa. Ik frummel mij los van jer die een arm om mij heen had geslagen. Wat een schatje. Ik loop naar de badkamer. Nu nog niemand wakker is kan ik daar prima beginnen met mijn routine. Ik borstel mijn haar en doe hem in een prachtige staart. Poets mijn tanden en doe mijn bril op. Daarna doe ik mijn kleding weer aan. Het shirt doe ik in de wasmand. Wat zou ik daar nu mee moeten. Ik loop uit de badkamer. Iedereen slaapt nog steeds. Wat een slaapkoppen. Na een half uurtje op mijn telefoon te hebben gezeten zie ik maaike langzaam wakker worden. Opeens schreeuwt ze keihard. Echt iets voor haar trouwens. "WAAAAAR BEN IK HALLO IK BEN ONTVOERDDDJSJDMS". Ze springt op en stapt zo op jeremy. Ik lach mij natuurlijk helemaal kapot. Ik ren op haar af ik pak haar nog voordat ze de kamer als een gek uit rent. "Maaike sttt we zijn aan het logeren weet je nog" zeg ik en bang kijkt ze mij aan. Jeremy en jer zijn nu wel wakker. Wat niet zo raar is. "Maar maar waarom gaan we nou weer lo lo logeren hier. Wie heeft hiervoor gekozen. Heb ik hier ooit mee ingestemd" mompelt ze snel. Ik lach. "Nee maar ja toch heb je hier geslapen. Weet je nog" zeg ik. Ze denkt na en kijkt dan even heel raar. "Iewl ja" zegt ze. "Waarom iewl" zeg ik. Ze kijkt om. Jeremy doet zijn schouders omhoog. "Gewoon" zegt ze. Huh wat verbergen die twee. Als maaike eindelijk stil is duw ik haar naar de badkamer. Gekke meid. En dan is ze familie van mij. Nog gekker.

het is een paar uur later en we hebben ontbeten. ik en jer zitten tegen de muur in de bibliotheek. voor ons zitten Maaike en Jeremy te struggelen al zoekend naar een antwoord. het ziet er grappig uit. ze schreeuwen de hele tijd of vallen om. nee alleen maaike valt om en jeremy vangt haar dan bijna. zeg maar niet dus dan valt ze op de grond. of jeremy probeert haar niet eens te vangen. "ze zijn wel schattig samen" zegt jer. "ja" mompel ik. "gaan ze dat ooit zelf beseffen" lacht hij en ik lach ook. "weddenschap?" zeg ik. "oke. als ze krijgen krijg jij chocola en als ze niet krijgen krijg ik chocola" zegt jer. "deal" zeg ik met een glimlach en we lachen nog wat. maaike komt naar ons toe lopen. "waar lachen jullie om?" zegt ze. "zomaar" zeg ik. "ik ben hier echt klaar mee. kunnen we naar huis daim" zegt ze daarna. "ik vind het juist net leuk maik" zeg ik. "arg ik niet. ik verveel me en ik weet het we moeten nog wachten op joyce en harm enzo maar argg" zegt ze. ik lach. "heb gewoon nog een beetje geduld" zeg ik. ze gaat tegen over ons zitten op een stoel. Achter haar zie ik jeremy omdraaien. langzaam sluipt hij naar maaike toe. "BOEEE" schreeuwt hij. maaike springt op en begint rondjes te rennen al gillend. dan botst ze tegen jeremy op en valt ze weer. ik lach het keihard uit. "DAAAIMMM KUNNEN WE ECHT NIET GAAN" schreeuwt ze. "nee" zeg ik en ze zucht.

Searching for a good storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu