::17:: he does, she does ::17::

46 7 0
                                    

p.o.v. joyce

ik staar naar mijn plafond. het is een uur of elf. het plafond is wit maar dat zie je niet omdat het donker is buiten. dus nu lijkt het plafond grijs. donker grijs. niet zwart door het licht van de maan. de maan. ik stap uit bed en kijk naar buiten. het is stil buiten. ik denk momenteel aan niks moeilijks. aan niks dat mij pijn doet of blij maakt. gewoon niks. morgen ga ik met harm ergens heen. maar eerst wil ik straks langs link. ik ben benieuwd wat hij allemaal voor zich ziet. ik loop naar achter en kruip in mijn hol. ik kijk naar de muur. ik heb geen controle over mijn leven. ga ik hier ooit controle over krijgen. word ik ooit blij zonder pijn of is het einde echt de dood. ik laat een traan vallen. ik wil niet naar het einde. ik wil meer in mijn leven hebben bereikt dan dood gaan. maar die wil mag ik niet hebben. ik laat nog een traan vallen. het gloeiende rode licht van mijn arm brand. het litteken. ik kruip uit mijn hol. ik ga stil snikken in mijn bed. na een half uur komt mijn moeder langs. "hey lieverd is alles okay?" vraagt ze. ik schud nee. ze haalt met haar vingers de tranen van mijn wang. "voor elk persoon met een goed hart is een goed einde. en jij hebt een goed hart dat weet ik en linkie ook" zegt ze. "nee mama anders had ik toch geen pijn" zeg ik. een traan valt op mijn litteken en het stopt met branden. voor even word het zwart rode licht wit maar dan komt het goed. "waarom gebeurd dit mij" ze is stil. ik doe mijn ogen dicht en wacht tot dat ze weg is. dan pak ik een boekje van onder mijn bed. ik begin erin te schrijven. alle mooie dingen van mijn leven schrijf ik erin. en herlees het. iets wat mij niet pijn doet.

p.o.v. link

ik doe mijn boekje weer weg en verstop het weer terug onder mijn bed. ik staar naar het donker grijze plafond. misschien moet ik familie weer bezoeken. morgen middag. wanneer joyce het huis uit is. ik denk niet dat onze eerste ontmoetingen (nou ja eerste zag haar als kind al) zo sterk waren. van goede bronnen heb ik vernomen dat joyce bij een feestje is ofzo. ik boei niet. eigenlijk wel maar niet morgen. morgenochtend werk ik en s'middags ga ik dus langs familie. ik doe de dekens over mij heen en begin te slapen. morgen lange dag weer net als vandaag dus het is beter als ik ga slapen.

ik moest een eind breien aan deze super lange dag tot nu toe. het is nog niet het einde van deze dag, maar het komt eraan. alleen bij familie Frieser moeten ze nog een keer gaan slapen. voor de mensen die even een besef willen in de ochtend van deze dag had harm joyce gevonden in het park. kan je dat nog herinneren is lang geleden. de dag moet een keer eindigen.

groetjes

Searching for a good storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu